|
Cz.2 Jednak to nie przeszkadzało jej w niczym. Uwielbiała podróżować i fotografować. To była jej pasja. Robiła to w każdym swoim wolnym czasie. Co było jej marzeniem? Wyzdrowienie. Brała to za nierealne, ale mimo to jednak nadal wierzyła. Wierzyła w cudy. Modliła się o to od ośmiu lat. Skończyła liceum i poszła na studia fotograficzne. Razem z chłopakiem, który był już na drugim roku. Miała wielu znajomych i paru przyjaciół, na których zawsze mogła polegać. Jednak najwięcej czasu spędzała ze swoim chłopakiem.
Tak więc następne pół roku spędziła na studiach. W pewnym ich momencie, dziewczyna trafiła do szpitala. Była pewna, że to już koniec jej przygody na tym świecie. Była pewna, że mając niespełna dwadzieścia lat skończy się jej życiowa przygoda. Ona była pewna. Kiedy powiedziała to swojemu wybrankowi, okrzyczał ją. Za to, że powinna wierzyć w to, że może wyzdrowieć. Wierzyła, ale mimo to była pewna, że to koniec. Może już nawet nie tyle co wierzyła, ale chciała wierzyć/zpw.
|
Dodaj komentarz
