|
c.d./ wracałam właśnie do domu. rozmazana. sama nie wiem czy od deszczu czy łez. znowu poczułam jak ktoś chwyta mnie za ramię. próbowałam się wyrwać. a ty mnie przytuliłeś. tak mocno. jak dawniej. płakałam tak strasznie. ty głaskałeś mnie po włosach. jak dawniej. "przepraszam, przepraszam, przepraszam" - powtarzałeś - "będzie dobrze. zmieniłem się. chcę się tu przeprowadzić dla Ciebie. z Nowego Targu... chcę, żebyśmy zawsze byli razem. tylko ty i ja. proszę, daj mi tę ostatnią szansę." - skończyłeś mówić. i zacząłeś mnie całować. poczułam Twoje jedwabiste usta na szyi. potem coraz bliżej ust. "zostaw mnie! przestań" - wyrwałam się. - "prosiłam , żebyś odszedł. prawda?! nie było Cię. i nagle kur.wa mi z nieba spadasz. i myślisz, że jedno głupie `przepraszam coś zmieni, tak?! to źle myślałeś! zostaw mnie. nie każ mi wszystkiego zmieniać. dopiero co się podniosłam, pozbierałam. dopiero zapomniałam. jestem szczęśliwa. nie każ mi zaczynać wszystkiego od nowa." - prosiłam , płacząc. / cdn
|
Dodaj komentarz
