 |
natłok myśli wije się w mojej głowie. wciąż analizuję wszystko od nowa, i zastanawiam się co by było gdybym powiedziała jednak nie, jakby dziś wyglądało życie bliskich mi osób, gdyby to ja zmarła jeszcze w brzuchu mamy, a nie mój nienarodzony brat. tak właściwie nie wiem czy był to chłopczyk czy może jednak dziewczynka. nie wiem czy miałabym kolejną siostrę, czy trzeciego już brata. nie wiem kiedy to się stało, dlaczego. czy było to po moich narodzinach czy może wcześniej. zawsze kiedy zaczynałam ten temat mama odsyłała mnie do pokoju, lub udawała że nie słyszy. co mnie boli najbardziej? że nie miało ono żadnej szansy. nie mogło poznać życia, skosztować dawki szczęścia i płaczu. smaku chupa chupsa, specjału mamy czy uścisku taty. może to nie ja powinnam brać swój pierwszy wdech do maleńkich płuc. to nie ja powinnam mieć swoją szczoteczkę w łazience. swoją szafę i swój ulubiony kubek. talerz na wigilii, prezent pod choinką ani ogromnej rodziny. /happylove
|
Dodaj komentarz
