Ma miłość zatruta niszczy od środka Jak choroba śmiertelna psychike osłabia Serca już nie ma, zduszone do końca Wołam samotnie i błagam o śmierć. Koniec niedługo samotnej przejażdżki Po życiu jak w wesołym miasteczku Gdzie urocza melodia, a twarze w żałobie Patrzą i myślą co za istota Tak wiele ma w życiu, że unieść nie może Mylą się ludzie i błądzą okrutnie. Puste me kieszenie Nie mając swego zycia mieszają się w cudze.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!