|
Na skraju gęstego lasu opodal leniwej rzeczki rosły wśród traw zielonych niebieskie polne dzwoneczki Codziennie wcześnie rano nim słonko ze snu wstało w porannej zimnej rosie najmniejsze z nich się kąpało Żeby się nie przeziębić pod okiem czujnej matki krótko lecz bardzo starannie myło niebieskie płatki Potem czesało listeczki od rosy srebrem lśniące po długiej i chłodnej nocy na wietrze z zimna drżące A kiedy ranne słoneczko na świat z góry wyjrzało z radości dla dzwoneczka cieplutki całus posłało.
|
Dodaj komentarz
