I chuj. Ludzie nie lubią ludzi nieszczęśliwych, żyjących ciężej, zbyt wiele myślących... Patrząc na siebie z dystansu - sama bym siebie nie polubiła. Ze mną można popłynąć, ze mną można utonąć. Choć pamiętam te chwile, gdy Twój szept uspokajał: "Nauczymy się pływać...". Nie zmienię się, nie potrafię wyłączyć tych destrukcyjnych myśli, które nękają mnie od czasu, gdy stałam się świadoma wielkiej odpowiedzialności, która została na mnie chyba losowo zrzucona. Moment, w którym wszystko ucieka mi przez palce, nie jest taki straszny, jakby się wcześniej wydawało... Bezsilność jest piękna sama w sobie.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!