Mam lat siedemnaście, widzę cię niewyraźnie Mogłoby być cieplej skoro nie jest jaśniej Huśtawka pod blokiem, widzę tylko twój zarys w oknie Wiem, kto jest u ciebie, ale nie dojrzę, gdy cię dotknie Za to wiem, jak to będzie bo pamiętam Kolor twego ciała, gdy spada sukienka Wyobrażam sobie dłoń, nie moją aż do krwi I twoje oczy, kiedy mówią "dotknij" A ja siedzę i patrzę w okno bo jeszcze wierzę w gesty mam siedemnastkę i zmarznięte ręce Na uszach walkmana, w walkmanie kasetę A na kasecie pan opowiada jak zabija się kobietę Jak zabija się kobietę

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!