|
Było ciemno, cicho. W oknach mieszkań paliły się słabe światła lamp. Było późno. Ona szła ulicą w kusej spódniczce, wysokich kozakach i króciutkiej kurteczce. Słabe płatki śniegu, opadały jej na włosy. W rękach niosła butelkę z piwem, w drugiej trzymała papierosa. Szła do niego. Wchodziła właśnie do obskurnej kamienicy, wchodziła przez obskurną bramę. Nie, nie szła do niego. Przecież pokłócili się już dawno. Ale ona ciągle nie mogła się do tego przyzwyczaić. I nogi same ją tam zanosiły. I pomyśleć tylko, że jakiś czas temu w ręce, w której trzymała teraz piwo, nosiła Tymbarka, a w ręce, w której miała papierosa, nosiła słodki batonik. Z pozoru wyglądała na zimną, wyrachowaną laskę, która niczym się nie przejmuje, ma wszystko i wszystkich w dupie. Ale tak nie było. Pod wymalowanymi oczami, które odstraszały, kryły się oczy wystraszonej i bezbronnej dziewczyny, jaką była jeszcze kilka miesięcy temu, kilka miesięcy temu, zanim go poznała… / by ucieszonaaaa/
|
Dodaj komentarz
