|
siedzę sobie tak po prostu, nieruchomo wpatrzona w jego niebieskie, zjarane ślepia, nie chcę nic mówić, wiem, że teraz potrzebna jest nam chwila ciszy. siedzimy więc tak w milczeniu zdając sobie sprawę z tego, że gdyby nie my, nie mielibyśmy praktycznie nic ...
|
Dodaj komentarz
