- Chcę czytać z Ciebie jak z otwartej księgi. - Nie rób tego. - Dlaczego? - Biorąc do ręki książkę ludzie zwykle patrzą na okładkę. Ja jestem jeszcze niezapisana, choć mam ślady użytkowania, życie i czas odciskaja ślad na stronach wspomnień, jak umazane czekoladą palce młodszego brata na ulubionej książce. Mam swój zapach, w dotyku jestem chropowata, ale kwestią czasu jest, aby ugładzić pozorną szorstkość. Czytaj mnie jak niewidomy. Kawałek po kawałku. Strona po stronie. Przyjmij mój bagaż doświadczeń, i pozwól nam razem zapisać ostatnią kartkę. Spraw aby było to szczęśliwe zakończenie. Pierwsze niebanalne, bo Nasze.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!