Jeszczę troszkę wytrzymam. Nie wiem jak wielkie jest to troszkę... Obawiam się, że niezbyt wielkie, że któregoś dnia rzucę to wszystko i wyjdę rano, niby po chleb... a potem dziwnym trafem znajdę się w Twoich ramionach. Ot tak. Bo kurcze, chciałabym w końcu obudzić się rano, otworzyć oczy i zobaczyć Twoje łóżko. Twój kolor ścian i Twojego jaśka. A potem poczuć Twoje dłonie na moich biodrach... zajączku, dasz radę to spełnić ? laadyy

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!