|
Gubię się w tym wszystkim, juz sama nie wiem czego chce, czego pragne.
Moje zycie to " ocean smutku, fale radosci"
Dlaczego tylko fale?
To moja wina..
Nie doceniam tego co mam, lub moge miec, jesli tylko sie postaram.
Szukam schronienia, lecz tak naprawde sama nie wiem, gdzie go szukac.
Myslisz ze mam wszystko?
Nie mam nic !
Nie mam tego najwazniejszego,
Twojego dotyku,
ciepla,
milosci...
Boje sie, boje sie zrobic pierwszy krok,
ale kiedys, kiedys to zrobie
i poczuje co to szczescie..
|
Dodaj komentarz
