Cz.1. oboje wiemy jak naprawdę między nami jest, to co miało znaczenie pomyłką okazało się. ślepa wiara w to, że kiedyś może się coś zmieni dawała mi wciąż choć odrobinę nadziei.! ale przecież Ty nigdy nic do mnie nie czułeś, a ja, jak ta głupia tak wierzyłam że się uda. żyłam w zakłamaniu próbując Cię zrozumieć.! teraz wiem że błądziłam, swoich błędów żałuję, to że czuję się winna, to żałuję wszystkiego.! - jak mogłam pokochać kogoś, dla kogo nie znaczę nic.?.!
|