|
cz.8
Tego nie potrafił znieść, wytrzymać. Jak on mógł żyć w świecie, w którym nie byłoby jej? To nie było możliwe. Nie potrafił bez niej żyć. Zupełnie tak, jak ona. Ta miłość musiała być, musiała istnieć, oni musieli żyć. Żyć dla siebie. On nie potrafił bez niej żyć, a ona bez niego. Albo oboje żyją, albo oboje nie żyją. Tak sobie w tamtej chwili pomyślał. Zrobić coś musiał. Życie w świecie bez niej? To nie dla niego. A więc powiedział sobie, że podzieli jej los, że może gdzieś na tamtym, innym świecie, że może gdzieś tam… spotkają się w przyszłości raz jeszcze i, że będą mogli żyć dla siebie, tylko dla siebie. Bez żadnych utrudnień, bez żadnych przeciwieństw losu. Wziął więc do ręki jej strzykawkę i postanowił podzielić jej los. Ręka zadrżała mu nad widok tej strzykawki w swojej dłoni, bo nie był aż tak silny psychicznie jak ona, ale zrobił to, wziął do płuc powietrze po raz ostatni.
|
Dodaj komentarz
