|
był późny wieczór .wracali z teatru . trzymając się za ręce omawiali sztukę . dochodząc do wielkiej , oświetlonej fontanny zrobił coś dziwnego . zdjął swój czarny płaszcz i wrzucając go do lodowatej wody krzyknął , że nigdy jej nie opuści . przechodnie uśmiechali się , bili brawo , a jeszcze inni stukali się w czoło zważając na fakt , że był środek zimy . ' co ty robisz ? ' powiedziała niepewnie , łapiąc go za rękę . ' przecież mówiłem , że kocham cię nierealnie mocno , że wszystko inne się nie liczy . mróz , ubrania , to nieważne . ważne , żebyś była blisko . zawsze ' stali tak wtuleni w siebie , a ktoś w oddali zazdrościł im , podając niezdarnie jego czarny , włochaty płaszcz .
|
Dodaj komentarz
