|
Po wspólnie spędzonej nocy, chowali się pod pościelą przed słońcem, które bezczelnie wpychało się przez otwarte okna. Objął ją tak jak nigdy, a chwila ta była jej własnością prywatną, kawałkiem nieba w tym syfie.-Wrócę wieczorem.Do naszego spotkania musisz być dzielna, i nie wpadnij przypadkiem do pralki.[...] Gdyby tylko wiedziała, że następnego razu nie będzie, że wtedy... Że to świat przygotował im takie pożegnanie. Kazał jej być dzielną do ich następnego spotkania, a więc całe życie. A on był dzielny? Gdy dławiąc się powietrzem, wiedział, że zostawia ją tutaj samą? Przed nią cała wieczność do przeżycia, a potem wreszcie w jego ramionach będzie tą samą niezdarą... Ale jeszcze nie teraz.-Jeszcze całe życie, kurwa! / esperer
|
Dodaj komentarz
