|
Ty myślisz, że tak łatwo jest zapomnieć? Powoli ogarniam rzeczywistość, ale to co wtedy działo się w moi życiu cały czas powraca. Nie zapomnę świateł w sali operacyjnej, swojego lekarza, którego nazywałam 'Panem Łysym' ani książek czytanych już na stole. Niby błachostka. Przeszczep moczowodów, pf, co to jest, a jednak to się całe życie wokół mnie plącze. Co roku muszę tam wracać. Przypominam sobie te świeżo pomalowane ściany przez studentów asp. Wracam i dowiaduję się, ze czeka mnie kolejna operacja.I co ja mam robić? Siedzieć i użalać się nas sobą? Po jakimś czasie mówicie 'błąd lekarza',a ja z kurwicą wychodzę i ryczę jak małe dziecko. Czemu tak bardzo wkurwiam się, kiedy ktoś mówi na mnie mała? Bo właśnie to wszystko mi się przypomina. To właśnie przez tą cholerną operację brakuje mi hormonów no i niestety jestem jaka jestem. W ułamku sekundy znowu znajduję się tam. Siedzę, płaczę i żyję ostatkami sił.
|
Dodaj komentarz
