|
To co z tego, że codziennie siadam w oknie i płaczę z tęsknoty za tobą. To co z tego, że każego dnia kiedy jets mi smutno, mam ochotę zasnąć i już się nie obudzić. To co z tego, ze dręczą mnie złe mysli i jest mi źle, skoro ty i tak tego wszytskiego nie zauwarzasz? Nastanie dzień, w którym już mnie nie zobaczysz, wtedy na zawsze zniknę z Twoich oczu, a ty odetchniesz z ulgą mówiąc 'przynajmniej więcej nie będziesz się męczyć' ... Może zamiast ukrywać się i być cichym, a za plecami wyzywać wszytskie dziewczyny od 'zdzir', powiedziałbys mi prosto w twarz to co czujesz? może wtedy reakcja nas i wszytskich dookoła byłaby zupełnie inna, a z tego świata nie odchodziłaby jakakolwiek dusza?
|
Dodaj komentarz
