|
siedziała w klasie podparta ręką co chwila uderzała rytmicznie długopisem w ławkę wystukując jakąś melodyjkę. nie zwracała już uwagi na lekcję ani na znajomych którzy co chwila o coś ją prosili. całe 45 minut wpatrywała się w jeden punkt a na przerwie przyklejała sobie uśmiech do twarzy bo przecież... trzeba grać. teksty /elizabeth1410
|
Dodaj komentarz
