|
I pomimo, że niemalże wszystkie wspomnienia z dzieciństwa znikły to jedno pamiętam. Ono nigdy nie było łatwe, nie było lat beztroski. Od zawsze był zapieprz, strach i ból. W wieku trzech lat widziałam jak psy wjebały się na chatę i zgarniały mojego wujka, nie ma co fajna sprawa ubierać z ojcem i wujkami choinkę, a po chwili patrzeć jak okładają brata twojego ojca. Szczerze tego nie pamiętam, tylko kilka lat temu mi o tym powiedzieli. Krótko po tym ojcu zaczęło odbić i stał się tyranem. Pił i robił awantury, pił i i bił, pił i kazał nam się wynosić. Nie wiem czemu mu tak odbiło, ok w tym samym roku wyszedł z pierdla, w którym był po raz chyba drugi, nie miał może łatwego dzieciństwa, ale to chyba nie powód by być skurwielem?! Jak nie pił siedział ze mną i mnie uczył, a raczek trenował. Tak, gimnastyka od trzeciego roku życia była mi bliska. Dzień w dzień dostawałam wycisk, od dziecka podnosił ciężary i wiedziałam co to jest poświęcenie. Tak więc proszę nie mów mi o dzieciństwie jako CDN
|
Dodaj komentarz
