|
Ile można nie zasypiać, nie jeść, nie oddychać, płakać, łzy połykać. Koniec końcem, zawsze po burzy wychodzi słońce, otrzymałaby swego obrońcę. Jesteś moim przeznaczeniem. Wierzę, że ja Twoim, tamtego nie zmienię. Zechcesz widzieć poświęcenie, nie mów mi, że nie chcesz, proszę. Kocham Cię szalenie. / pokahontaz - nie ma czym oddychać
|
Dodaj komentarz
