|
-daj mi święty spokój. Już dość przez ciebie wycierpiałam. Idź do kolegów i odczep się ode mnie. Zaczęłam się szarpać, bezskutecznie. Znosił każdy mój cios, zaczekał aż się uspokoiłam. –już ? ochłonęłaś ? pocałuje Cię.. i jeśli nic nie poczujesz, obiecuję, że dam ci spokój. Nie zdążyłam nic odpowiedzieć, tak bardzo brakowało mi jego dotyku, gdy mnie całował łzy poleciały z moich oczu. Jedna noga powędrowała do góry niczym scena w filmie. Wytarł moje łzy, odgarnął grzywkę i pocałował w czoło. –widzisz, nie możemy żyć bez siebie. To by nas wyniszczyło.. nie byłam w stanie nic odpowiedzieć, chwyciliśmy się za rękę i po prostu szliśmy przed siebie w objęciu. Cholera, znów ukradł moje serce. –nie zostawię Cię już, obiecuję. Uśmiechnął się i znów mnie pocałował. (2) /espoir
|
Dodaj komentarz
