|
Był wyjątkowy. Był zawsze kiedy Go potrzebowałam. Zawsze mogłam na Niego liczyć. Mogłam mu bezgranicznie zaufać. Tak wiele mu zawdzięczałam, tak wiele dla mnie zrobił. Nigdy mnie nie zawiódł. Tak spokojnie słuchał mnie, kiedy na Niego krzyczałam. Nie zważając na raniące Go słowa, zapewniał że jest ze mną. Mogłam zwrócić się do Niego z byle problemem, a On i tak umartwiał się nad sobą, że nie potrafi mi pomóc. Nigdy nie zdawał sobie sprawy, jak wiele znaczy dla mnie, Jego obecność. Wciąż zapewniał, że jest zwykłym szarym człowiekiem. Dla mnie był jednym z nielicznych, do którego podbiegłabym zalana łzami, pośród tłumu pseudoprzyjaciół. Czuć było od Niego niewyobrażalne ciepło, które dawało tak niezwykłe poczucie bezpieczeństwa. Nigdy nie potrafiłam mu pokazać, jak wiele mu zawdzięczam, jak bardzo dziękuje Bogu za to, że po prostu jest. Był niezastąpiony - Przyjaciel. Czy teraz Ty kochanie, chcesz odebrać mi szczęście, jakim jest przyjaźń? Odbierzesz także mnie.
|
Dodaj komentarz
