|
ta cała patologia ziemskiej teorii krąży tak beznadziejnie.czas nam pożera wszystko.ucieka,powraca.nieśmiałość przebijemy jedynie odwagą i pewnością siebie.gubimy się jak w jakimś labiryncie.zapisujemy notatki i wypracowania,myśląc tylko o jednej osobie, która jak nikt inny zawładnęła naszym sercem.naukowo mogłabym ci mówić i tłumaczyć o tym całe dnie.tak zwyczajnie chciałam powiedzieć tylko,że cię kocham.
|
Dodaj komentarz
