|
Dlaczego wszystkich niezwykłych chwil, które nas spotykają, nie można zagarnąć w dłonie jak piasku? Przesypywałabym je potem delikatnie, wolniutko przez palce, uśmiechając się do złociście lśniących drobinek czasu... I potem jeszcze raz, i od nowa...
|
Dodaj komentarz
