 |
zmadrzeej.moblo.pl
Słowa 'musimy porozmawiać' odbieram jako: 'Houston mamy problem.'
|
|
 |
|
Słowa 'musimy porozmawiać'
odbieram jako: 'Houston, mamy problem.'
|
|
|
|
Trzymasz. Puszczasz. Chwilę później patrzysz na potłuczone lustro leżące w nieładzie na podłodze. Tak wygląda twoje życie po jednym nieprzemyślanym kroku.
|
|
|
|
obiecaj mi,że nigdy nie zapomnimy kim dla siebie jesteśmy, ile razem przeżyliśmy i ile jeszcze przejdziemy obiecaj mi, że będziemy zawsze i nie będziemy musieli przypominać sobie, że powinniśmy być obiecaj mi, że za miesiąc, pół roku czy dwa lata z takim samym zapałem będziemy planować swoje wspólne życie obiecaj mi, że będąc na drugim końcu świata nie będę musiała zastanawiać się co w tym momencie robisz, bo właśnie będziemy kolejną godzinę gadać przez telefon obiecaj mi, że nigdy nie będę musiała płakać podczas oglądania naszych wspólnych zdjęć obiecaj mi, że nie muszę się niczego obawiać. obiecaj mi, proszę.
|
|
|
|
doszłam do wniosku, że w życiu spotykają nas dwa rodzaje tragicznych zdarzeń:
takie, które wstrząsają tobą i sprawiają, że chwytasz życie za gardło i zaczynasz życie od nowa - oraz takie,
które wpędzają cię do łóżka, w którym zaczynasz godzinami oglądać TV.
|
|
|
|
nie wierzę w to, jak szybko można stracić ważną osobę w życiu. jak żyć osobno.
nie rozumiem, jak możesz mówić źle po tym co nas łączyło. jak tak można po prostu zapomnieć.
tyle miesięcy milczenia. dlaczego każdy mnie okłamuje, oszukuje? tak, nie warto pomagać innym i ich wspierać.
po pewnych słowach, przestaje się juz czekać...
|
|
|
|
kontrolne pytania, czy oddycham. czy zyje. czy nie chce jesc.
i to jest tak, ze nigdy nie zadano mi pytania, ktore pobudziloby chociaz troche szare komorki. nawet odrobine.
i nigdy nie musialam tego robic, oni nie wywolywali we mnie nigdy procesu.
nie wiem, czy pani wie o czym ja mowie...czuje sie, jakbym byla pusta.
czekam az ktos mnie nakreci. jak zegarek.
|
|
|
|
człowiek, który daje ci szczęście, pojawia się tak nagle,
dając nadzieje, że nie odejdzie tak szybko jak pozostali..
|
|
|
|
Ze łzami w oczach, mogę napisać tylko, że się mimo wszystkiego nie poddam. Ale zadziwia mnie fakt, jak ludzie do tego stopnia się zniżają, aby sprawić, że czyjeś życie jest jeszcze gorsze.. Że jest jeszcze więcej rozkmin i więcej bólu przy tym i te bezsenne noce. Wszystko się mnoży w ciągu jednego dnia. Psychicznie nie mogę ze sobą wytrzymać, denerwuję mnie wszystko. Brak mi motywacji, boję się dalszej drogi mimo, że wiem jakie to uczucie spełnić marzenie, ale ja na to nie mam sił. Nie robię z siebie ofiary, lecz nawet nie mam z kim szczerze porozmawiać. Siedzę sama przy tych czterech ścianach i jestem tylko ja i moje myśli które i tak nic nie dają. Od kilku dni nie moge się porządnie wyspać, lipiec już na pewno sobie zepsułam. Tego jestem pewna. Modlę się, żeby sierpień upłynął łagodnie, bo co ja takiego zrobiłam, aby teraz tak samotnie sobie być? Nie wiem, nic. Nie wiem co mam dalej pisać, chociaż chciałam jeszcze coś pisać, coś co mnie boli i gryzie. Ale nie potrafię. Wszystko da się wyczytać z moich oczu.
|
|
|
|
Ty łamiesz mi serce, łamiesz mi serce
Nie mów mi że nigdy nie bedziemy razem
Przecież możemy być wielokrotnie
Możemy być na zawsze..
|
|
|
|
to skomplikowane
- to za mało powiedziane.
|
|
|
|
- mamo, żelazko się zjebało. - nie przeklinaj ! czemu się zjebało ?
- skąd mam wiedzieć, próbuje od 30 minut wyprasować bluzkę i nic, zimne jest.
- a włączyłaś do prądu ? - ooo nie, zapomniałam.
|
|
|
|
to czas by widzieć jaśniejszą część każdej sytuacji.
|
|
|
|
Dodaj komentarz