 |
zagubionakrolewna.moblo.pl
proszę Cię tylko o jedno byś znowu nie narobił mi niepotrzebnej nadziei. bym nie musiała znów wypłakiwać się w poduszkę i tęsknić. nie doprowadź mnie do takiego stan
|
|
 |
|
proszę Cię tylko o jedno, byś znowu nie narobił mi niepotrzebnej nadziei. bym nie musiała znów wypłakiwać się w poduszkę i tęsknić. nie doprowadź mnie do takiego stanu w jakim byłam gdy się rozstaliśmy. nie pozwól, bym przez Ciebie znów się załamała. nie zrań. jeśli musisz - odejdź, ale nie rób mi nadziei na to, że wrócisz i będzie jak dawniej. wiem, że drugi raz tego nie zniosę.
|
|
|
 |
Rozmytym wzrokiem badałam 4 cyfry na ekranie telefonu, druga... pięćdziesiąt dziewięć?.. za nim zdążyłam to przewidzieć, wybiła trzecia. ..Masz 1 nową wiadomość... ...Odczytaj.. 'czekam pod klatką, masz pięć minut.' musiały minąć 2 minuty, żebym zrozumiała, że to on. Dopiero po chwili uświadomiłam sobie, że zasnęłam w ubraniach, licząc, że może jeszcze napisze. Założyłam buty, ogarnęłam się i zeszłam spóźniona o kolejne 5 minut. - Co Ty tu robisz? - Musiałem Cię zobaczyć. - Zobaczyć? Mnie.. tutaj?... teraz... po co? - po tych słowach milczał tak długo, że nie wiedziałam czy w ogóle odpowie. Wyciągnął swoją dłoń i ją cofnął, po chwili znów chciał ją wyciągnąć, podniósł na mnie wzrok. - Kocham Cię... - wyszeptał tak cicho, że wyczytałam to jedynie z tego znajomego kiedyś ruchu warg. Stałam z otwartymi ustami a łzy napływały do moich oczu pozwalając mu przez to zrozumieć, jak bardzo mnie zranił. Chciałam coś powiedzieć, kiedy on zamknął mi usta pocałunkiem. Wybaczyłam. Nie miałam wyboru.
|
|
|
|
|
Chciałabym po prostu do niego napisać, dowiedzieć się co u niego, czy jest szczęśliwy, czy wszystko jest tak jak chciał, wiem, że i tak nie powiedziałby mi niczego nowego, ale kurwa, niech da jakikolwiek znak życia. Moje oczy tęsknią za jego zielonymi tęczówkami, opuszki moich palców za jego ciałem, dłonie za dłońmi, usta za ustami, język za jego smakiem, moje ciało za jego ciepłem, uszy za tonem jego głosu, gdy mówił, że mnie kocha, nos za jego zapachem, a ja za nim. Po prostu. Od niego nie chcę niczego, za to od świata chcę bardzo wiele, bo chcę jego, znów, choć na chwilę. I tu nie ma innej opcji, którą ktoś chce ode mnie wywalczyć niczym aktor sterujący kukiełką. Nie przestanę go kochać i szkoda, że nikt nie bierze tego pod uwagę w planach na resztę mojego życia.
|
|
|
|
czego życie mnie nauczyło? podejmować przemyślane decyzje. kierować się głosem rozumu, nie serca. uważać na miłość i nie ufać nikomu, nawet sobie samej.
|
|
|
|
- zapytam się inaczej gdyby się teraz zapytał co byś odpowiedziała? - zapytał kumpel -
że tak. albo nie. nie wiem. kurwa nie wiem. zależy mi na nim, kocham go i wierzę że mogłoby nam się jeszcze udać. ale z drugiej strony wiem, że już nigdy nie będzie jak dawniej, że zawsze będę się bała, że przy pierwszej lepszej kłótni on znów zerwie... - odpowiedziałam, zastanawiając się czy warto znów zaczynać wszystko od początku.
|
|
|
|
chciałabym by to co było między nami wróciło. niczego nie pragnę tak bardzo jak tego.
|
|
|
|
najgorsze jest to, że nie ważne jak bardzo bym chciała, nie potrafię się uwolnić od uczuć, które żywię do Ciebie.
|
|
|
|
tysiące podartych listów, kierowanych pod twój adres. tysiące niewysłanych wiadomości, leżących w zapisanym pliku na pulpicie, tysiące niewysłanych smsów, odłożonych w kopiach roboczych, tysiące myśli na twój temat, których nie da się odgonić. tysiące wspólnych zdjęć i rozmów, które z każdym spojrzeniem wywołują ból i łzy. tylko tyle mi po sobie zostawiłeś.
|
|
|
|
romeo wróć, bo julia bez Ciebie nie ma siły by dalej żyć.
|
|
|
|
|
mam stanąć przed Tobą i wykrzyczeć Ci, że mi na Tobie cholernie zależy i że zajebiście mocno Cię kocham, żebyś to w końcu zrozumiał? / malyblondserek
|
|
|
|
|
oznajmiłam rodzicom , że wrócę do domu przed północą, jednak przedłużyło się to do południa dnia następnego.'od czego zaczniesz ?'-spytała mama, która doskonale wiedziała gdzie byłam,ale najwyraźniej chciała mnie powkurwiać. ' od tego,że skończę i udam się do swojego pokoju bo jestem śpiąca'-odparłam,biorąc wodę niegazowaną z lodówki.tato patrzył na mnie i wyczekiwał odpowiedzi. spojrzałam na Nich i wkurzona wykrzyczałam:'od czego zacznę? od tego,że byłam u Niego.co mam do powiedzenia? że nie zrobicie nic,bo i tak będe tam chodzić.bo mi zależy.bo staram się by wyszedł na ludzi. bo mam gdzieś Wasze sprzeciwy.bo Go kocham,cholernie kocham'.patrzyli na mnie,nie odzywając się nic.w końcu tato wydukał:'jesteś szczęśliwa będąc przy Nim ? '.spojrzałam mu w oczy i bez zastanowienia odpowiedziałam:'jak nikt inny'.tato podszedł do mnie,i całując w czoło powiedział:' czyli nie ma problemu.jeśli On daje Ci szczęście to jedyne co mogę zrobić to podać mu rękę,dziękując za uśmiech córki' / [?]
|
|
|
|
Dodaj komentarz