  |
|
I jak każdej soboty ubieram moje słuchawki, które są lekiem na wszystko, czerwonego snap back'a który zawsze przypomina mi skąd pochodzę i biorę fajki do kieszeni, które delikatnie muskają moje płuca. Spotykam się z moją ekipą, nikt z nas nie jest typem imprezowicza, bo każdy z nas woli blunta w dłoni i dobrą muzę. Przy nich czuję się wolna, dzięki nim zawsze wiem, że warto walczyć o siebie.
|
|
|
|
Wiesz za co kocham tych ludzi? Bo kiedyś nie liczyło się z jakiego jesteś domu. Nasze osiedle zawsze tętniło wsparciem. To nie tylko przyjaciele, to rodzina. W nich nigdy nie zwątpiłam, bo oni zawsze idą ze mną. Nie raz popełniałam błędy, ale nigdy nie zostawili mnie samej. Ty widzisz w nich chłopaków z full cap'em, bez przyszłości i bez talentów. Ja widzę w nich wszystko. To dzięki nim jestem kim jestem i to oni zrobią Ci krzywdę, jeśli mnie zranisz.
|
|
|
|
Twoja nieobecność jest moim piekłem.
|
|
|
|
Mówiłaś 'Kochanie, będę żyć tak długo, jak będę w Twoim sercu'. Jesteś tam na zawsze, tylko dla Ciebie znoszę upokorzenia i kpiny tego świata. Tylko dla Ciebie potrafię wyjść z każdego dołu. Tylko dzięki Tobie rozumiem bezwarunkową miłość. Chciałabym, żebyś patrząc na mnie była dumna. Nie jestem ideałem, wręcz przeciwnie. Nie radzę sobie w wielu sprawach i każdy wbija mi nóż w serca. Ale proszę, bądź nadal moją siłą Aniołku.
|
|
|
|
Do dzisiaj śni mi się ten dzień kiedy usłyszałam wyrok. Człowiek wtedy chce płakać, ale nie potrafi. Chciałam krzyczeć, ale nie mogłam wydobyć z siebie głosu. Wszystko wokół było tak nieważne. Pamiętam tego lekarza. Wypowiadał te słowa, jak regułkę. "Ona umrze, przerzuty są już wszędzie" te zdanie odbijało się we mnie jak echo. Nie było ważne co stanie się ze mną, prosiłam Boga tylko o to, żeby Cię nic nie bolało. Najgorsza była ta bezradność. Chciałam Cię przytulić, ale nie mogłam, bo każdy mój dotyk Cię dusił. Chciałam płakać, ale nie chciałam żebyś na to patrzyła. Przez dwa ostatnie tygodnie, siedziałam na fotelu, dzień i noc. Nie mogłam jeść, nie mogłam spać. A kiedy przyszła psycholog, mówiąc, że muszę pozwolić Ci odejść, myślałam, że umrę. Nagle Twoje dłonie stały się bezwładne, krótki oddech się urwał, a mój świat się skończył. Byłaś moim życiem, moją siłą. Odchodząc - ja też umarłam.
|
|
|
|
Tu gdzie się wychowywałam nie było miejsca na błędy. Tworzyliśmy jedną wielką rodzinę. Każdy oddałby za drugiego wszystko. Chociaż nie raz brakowało nam kasy, zawsze mieliśmy siebie, o każdej porze. Teraz patrzę na dzisiejszą młodzież. Dzieciaki siedzące wiecznie przy komputerze, telefonie, nie wiedzące jak to jest wyjść na dwór pograć w piłkę. Nie chce myśleć co to będzie jak ich pokolenie będzie miało rządzić krajem.
|
|
|
|
Nie boli mnie to, że jesteś szczęśliwy. Ani to, że kłamałeś przez te parę lat. Nie rusza mnie to, że masz inną. Ale rozpierdala mnie fakt, że jest Ci wszystko obojętne.
|
|
|
|
Twoje kłamstwa, były tak piękne, że nadal nie mogę przestać wierzyć, że to puste słowa. Nikt nigdy wcześniej nie mówił tak cudownie o miłości.
|
|
|
|
Tylko w Twoich ramionach potrafiłam czuć się jak mała dziewczynka. Tylko w nich czułam bezpieczeństwo i siłę. Tylko one pokazywały mi jak mocno jestem Ci potrzebna. Tylko w nich chciałam zasypiać do końca życia.
|
|
|
|
Leżę w wannie i próbuję zmyć z siebie Twój zapach, ale mój umysł nie potrafi go wyrzucić z pamięci. Pare miesięcy temu braliśmy wspólne, długie kąpiele. My, gorąca woda, dużo piany i blunty w rękach, które były dopełnieniem naszej zakazanej miłości. Byłeś odpowiedzią na moje wołanie o miłość, roztopiłeś ten lód z mojego serca. Tylko czemu kurwa potem zamieniłeś je w kamień?
|
|
|
|
Kochałam w Tobie tą stanowczość. Czasami bałam się o przyszłość i pytałam czy widzisz w tym sens, a Ty zamykałeś usta pocałunkiem, mówiąc - 'Ty jesteś sensem'.
|
|
|
|
Wkurwia mnie bezsilność, która nie pozwala mi usunąć starych rozmów. Znam je praktycznie na pamięć, tworzą piękną historie bez happy end'u. Opowiada o nieodpowiedzialnych, dorosłych ludziach, którzy w walce o miłość, zgubili sens zachowując się jak 16-latki. I są dni, w których mam ochotę Cię przytulić i wypłakać Ci się w ramię, ale zawsze wtedy nadchodzą chwile, że zabiłabym Cię nie wylewając ani jednej łzy. Pytają mnie często co takiego w Tobie było, że nie potrafię ułożyć sobie życia odkąd Cię straciłam. Nie muszę zastanawiać się nad odpowiedzią - był odzwierciedleniem mojej duszy, zaspokojeniem moich pragnień, był moim przeznaczeniem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz