 |
thirsty.moblo.pl
Stoję na krawędzi czuję jak chłodne wiosenne powietrze delikatnie popycha mnie do przodu. Boję się boje się zrobić kolejny ostateczny już krok. Zamykam oczy widzę cm
|
|
 |
|
Stoję na krawędzi, czuję jak chłodne, wiosenne powietrze delikatnie popycha mnie do przodu. Boję się, boje się zrobić kolejny, ostateczny już krok. Zamykam oczy, widzę cmentarz a na nim garstka rozpaczających ludzi nad utratą ukochanej osoby. Na ciemnej trumnie stoi zdjęcie w złoto białej ramce, to moja fotografia z wakacji, byłam w tedy niezmiernie szczęśliwa. Dookoła leżą białe róże, te które kocham najbardziej. Dostrzegam swoich rodziców, ich serca choć ich nie widać, strasznie krwawią. Chaotycznie otwieram oczy. Cofam się ocierając łzy z różowych policzków. Nie mogę im tego zrobić, jako jedyni tak bardzo mnie kochają.
|
|
|
|
zakryłam twarz rękoma,osłaniając się przed Jego kolejnym wybuchem złości.Nagle poczułam ciepło pieczący ucisk na mojej twarzy zdałam sobie sprawę że to był kolejny cios.zwinęłam się z bólu,dławiąc własnym szlochem. Nie mógł zrozumieć tego jak bardzo go kocham i nie potrafiłabym pokochać nikogo innego. warknął na mnie po czym rzucił mnie na podłogę. przeleciałam przez pokój, potrącając stolik na którym stał wazon,łapiąc mnie za włosy uderzył moją głową o podłogę.usłyszałam jeszcze trzask drzwi wejściowych. Nie był tym samym człowiekiem którego kiedyś poznałam.Poczułam na swojej głowie ciepło.Krew.Chaotycznie wstałam i podążyłam w stronę szafki w której znajdowała się apteczka.Znalazłam w niej nie tylko opatrunki ale także silne leki nasenne.Bez wahania chwyciłam je i przechyliłam głowę połykają kapsułki.Świat widziałam za mgłą,w ostatniej chwili zobaczyłam jego klęczącego przede mną, zdążyłam mu tylko wymamrotać jak bardzo go kocham i będę kochała. Odeszłam, weszłam w strefę dobra.
|
|
|
|
Pewnego razu przyszłaś do mnie w nocy, tej nocy byłam niezmiernie szczęśliwa, moje serce było wypełnione ogromna ilością miłości. Tej nocy przyszłaś mnie ostrzec przed tym szczeciem. Ukazalas mi sie we śnie, miałaś na sobie białą suknie która falowała w rytmie wiejącego wiatru. Powiedziałaś mi bym uważała, uważała na niego, jeszcze wtedy nie wiedziałam co masz na myśli i co o tym myśleć. Teraz stojąc przed Twoim grobem zapalając CI znicz po moich policzkach płyną łzy, dziękuję CI za to że próbowałaś mnie ostrzec przed tym draniem. Bardzo Ci za to dziękuje babciu, Ty jako jedyna na pewno byś mnie zrozumiała
|
|
| thirsty dodał komentarz: |
14 czerwca 2013 |
|
|
Sądzę, że kiedy nastąpi już koniec, wszystko wraca do ciebie w przebłyskach. Jak kalejdoskop wspomnień, ale wszystko wraca. Oprócz niego. Chyba jakaś część mnie wiedziała, że coś takiego się wydarzy, jak tylko go ujrzałam. To nie było nic, co powiedział lub zrobił, tylko uczucie, jakie temu towarzyszyło. Najdziwniejsze jest to, że nie wiem, czy jeszcze kiedykolwiek będę się tak czuła, i nie wiem, czy w ogóle powinnam. Wiedziałam, że jego świat poruszał się zbyt szybko, płonął zbyt jasno, ale myślałam sobie: „Jak diabeł może przyciągać cię do kogoś, kto wygląda jak anioł, gdy się uśmiecha?”. Być może on to wiedział, gdy mnie spostrzegł. Chyba po prostu straciłam równowagę. Myślę, że najgorszą rzeczą w tym wszystkim nie była strata jego, ale zatracenie siebie.
Nie sądzę, że wiesz, kim jesteś, dopóki nie stracisz tego, kim jesteś.
|
|
|
|
Nie czekaj, aż napisze. Może On wcale nie myśli o Tobie w taki sam sposób, jak Ty o Nim. Pewnie wyszedł teraz z kumplami i wróci późną nocą, a Ty nie jesteś Jego pierwszą myślą w żadnej minucie. Nie wspomina chwil z Tobą spędzonych, nie czyta dziesięć razy tych samych wiadomości, bo pewnie już dawno je usunął. Myśli o Tobie, jak o każdej innej dziewczynie minionej przed chwilą na ulicy. Co z tego, że wymieniliście parę uśmiechów, kilka słów i masę spojrzeń. Tylko dla Ciebie czas poświęcony dla Niego, znaczył dużo. To Ty starałaś się być tam, gdzie On powinien pojawić się w danej chwili. Ubiegałaś się o spotkanie z Nim, o krótką niezobowiązującą rozmowę. Ubzdurałaś sobie to wszystko. Chciałaś by Cię pokochał, byś była dla Niego wszystkim. Pragnęłaś być Jego całym światem, a On nawet nie starał się być w Twoim świecie.
|
|
|
|
gdyby została mi ostatnia godzina życia ? wybrałabym tylko trzy opcje. najpierw pożegnała się z rodzicami, i dała im do zrozumienia jak bardzo ich kocham. następnie zobaczyłabym się z przyjaciółmi, wypiła z Nimi ostatnie piwo i poczuła smak wolności.na końcu, w ostatnich pięciu minutach poszłabym do Ciebie, by nacieszyć oczy Twoim widokiem. a gdy zostałyby mi trzy sekundy życia powiedziałabym Ci jak bardzo Cię kocham - potem bym znikła, nie słysząc tego jak odpowiadasz ,że nie czujesz tego samego.
|
|
|
|
Jestem pewna, że gdzieś w sobie każde z nas czegoś się boi.
Czasem jest to uraz z przeszłości, a czasem zwyczajne wmówienie sobie strachu. Nie chodzi mi tu o lęk przed pająkami, czy innym robactwem, a o lęk przed ludźmi. Boimy się o uczucia, o zaufanie, a przy tym o samych siebie.Wolimy nie mówić wprost o uczuciach, by nie zostały one przypadkiem zranione. Wolimy nie ufać, by później nie cierpieć przez tego typu według nas błędy. Boimy się straty czegoś, czego tak bardzo potrzebujemy. Strach o własne serce, o jego potrzeby i te ciepłe miejsca w nim, które zazwyczaj zapełniają ludzie tego godni. Nasze serca są kruche, jak babka z piasku zgniatana butem małego dziecka,
lecz mimo wszystko - są niezniszczalne
|
|
|
|
Kiedyś się z Niego wyleczę. Może nie na pstryknięcie palcami, może nie po tygodniu, ani miesiącu. Czeka mnie wiele pustych dni, w których wciąż będzie się pojawiać jego twarz. Nie mogę wykreślić Cię ze swojego życia, zbyt wiele mamy ze sobą wspólnego. I nie powiem też 'jesteś w moim życiu zbędny'- bo nie jesteś. W gruncie rzeczy nikogo nie potrzebuje bardziej niż Ciebie... Ale nigdy nie byłeś mój.
|
|
|
|
pamiętasz te czasy kiedy za małego zostawałeś na noc u cioci czy babci, zwijałeś się w kłębek przytulając ulubionego misia, patrząc za okno i tęskniąc za mamą. a dziś? dziś jest identycznie tylko zamiast tęskniąc na mamą brakuje Ci jego, faceta którego kochasz nad życie a on ma to daleko gdzieś.
|
|
|
|
Możesz czekać na kogoś latami i latami przez to umierać, możesz wybrać kogoś, kto jeszcze przed maturą będzie planował to, jak będzie wyglądała pierwsza sofa, którą razem kupicie, możesz związać się z kimś, z kim fajnie się ćpa i dobrze pije, możesz opuścić kogoś, kto Cię uszczęśliwia, możesz wybrać dobrze, być szczęśliwa, zostać zraniona, zdradzona, porzucona, możesz też zdradzać, możesz leżeć wieczorami sama na podłodze, możesz też być wieczorami na podłodze pieprzona, możesz ich wszystkich zlewać, albo uganiać się za kimś, zaangażować się albo nie myśleć o nikim poważnie, możesz upijać się w barach, czuć obce ręce w majtkach, możesz przeżyć coś tak cholernie wspaniałego, że późniejsza utrata tego będzie Cię bolała już do końca życia albo codziennie być budzona spojrzeniem tego jedynego, możesz wybierać, zmieniać scenariusze, mieszać postacie i dialogi, możesz, możesz tyle rzeczy cholera, a Ty, Ty siedzisz i gapisz się w ścianę.
|
|
|
|
Stała tam szukając wspomnień. Poszukując tamtych dni gasnący płomień. Chciała oszukać czas. Z całej siły. Wszystkie jej części ciała, jej komórki aż wreszcie dusza chciała powrócić do tamtych dni. Do tych niezwykłych chwil. Pełnych czułości, miłości i namiętności. Kiedy jeszcze myślała, że uczucia te płyną z ich obojga. Tak bardzo się myliła. Dlatego chciała cofnąć się do momentu wspaniałej niewiedzy, ignorancji. Kiedy wszystko było takie piękne. Tak, takie kłamstwa były lepsze niż prawda. Lubiła je. Mimo wszystko. To one dawały jej nadzieję na lepsze jutro. Poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie. On, jakim niebyły draniem i skończonym skurwysynem nadal i mimo wszystko był dla niej najważniejszy. Uwielbiała jego towarzystwo. Z utęsknieniem czekała na każdą wiadomość od niego, każdy znak. Chwile z nim były najpiękniejszymi chwilami w jej jakże krótkim jeszcze życiu. Mimo tego, iż wszystko to było iluzją. Przebiegłą i zwodniczą. Ale jak cudowną.
|
|
|
|
Dodaj komentarz