 |
teenager.in.love.moblo.pl
zaufanie chuja warte .
|
|
 |
|
każdy poranek był taki sam. codziennie budziłam się bardzo wcześnie, siadałam na parapet w piżamach z kubkiem gorącej herbaty by móc przemyśleć to co dzieje się w moim życiu . przyglądałam się wschodzącemu słońcu i ptakom, które każdego poranka pięknie śpiewały i latały w kółko przed moim oknem, wydawało się, że sprawia im to ogromną przyjemność . raz zdarzyło się tak, że ptaki zniknęły z pola widzenia, w mojej głowie pojawiła się myśl ' zniknęły tak, jak zniknął facet mojego życia ', ale już w następnej chwili pojawiły się jakby znikąd i obłokiem zaczęły na nowo wirować przed oknem . czy to znak, że skoro zniknął, to zatęskni i pojawi się znikąd jak te ptaki ? nie wiem, nie potrafiłam sobie odpowiedzieć na to pytanie mimo tego, że ono wciąż krążyło w mojej głowie, przebijało się przez wszystkie myśli, inne ze strachu milkły .
|
|
|
|
to, że ich miłość istniała było skrywaną tajemnicą, może nawet zwykłym przypadkiem .
|
|
|
|
jakoś tak ciężko zrobiło mi się na duszy .
|
|
|
 |
dopiero po czasie dowiadujemy się kim jesteśmy, kim zawsze byliśmy w oczach ludzi, których ceniliśmy ponad własne życie. ile tak naprawdę dla Nich znaczyliśmy, jaką wartość miały te wszystkie słowa, czym była każda obietnica. dopiero po czasie okazuje się, że wszystko co było tak cholernie ważne i cudowne, było niczym, nie liczyło się, że wszystko było ściemą, każdy uśmiech i każda łza dla Nich, była czymś nieważnym. | endoftime.
|
|
|
|
|
Z dnia na dzień Twoje serce jest znacznie dalej od mojego. Odchodzisz. Wracaj do mnie jak najszybciej, choćby po to, by dotknąć mnie w ten sam sposób jak zawsze, aby Twój uśmiech witał mnie każdego nowego dnia. Bądźmy przy sobie, żyjmy razem, jakby nie miało być jutra. O tyle bólu i łez za dużo. Ale nie żałuję, bo wiem, że samo siedzienie w ciszy każdego chłodnego wieczoru, próbując ogrzać Twoje zmarznięte dłonie swymi było czymś niewiarygodnie wyjątkowym. Uzależniłem się od Ciebie, a potem przyzwyczaiłem się do samotnego siedzenia w kącie ciemnego pokoju z garściami wspomnień. Nie kochany, nie dotknięty przez promienie słońca, które mogłby gładzić mą skórę niczym jedwabista pościel.. jak Twój dotyk. Nie czuję już nic, oprócz tego, że wszędzie gdzie nie spojrzę wita mnie ten cholerny ból i wspomnienia. Nie wytrzymam dłużej, me serce bez Ciebie umiera. Wróć do mnie i wypełnij me puste serce swymi inicjałami, błagam wróć póki jeszcze nie nadszedł na mnie czas. /podobnopopierdolony
|
|
|
|
jego głos brzmi jak miłość . ♥
|
|
|
|
sprawił, że to wszystko znów ma sens .
|
|
|
|
chcę być tylko dla siebie, sama, i móc płakać tylko dla siebie .
|
|
|
|
z Tobą jest jak z prezentami na nk. też znikasz po miesiącu. / net .
|
|
|
|
Dodaj komentarz