 |
taktojaboco.moblo.pl
'Najpierw poznaj mnie od najgorszej strony dowiedz się o każdym z moich grzechów popatrz ilu ludzi skrzywdziłam a dopiero potem jeśli nadal będziesz miał odwagę powie
|
|
 |
|
'Najpierw poznaj mnie od najgorszej strony, dowiedz się o każdym z moich grzechów, popatrz ilu ludzi skrzywdziłam, a dopiero potem jeśli nadal będziesz miał odwagę, powiedz, że i tak mnie kochasz.
|
|
|
|
Sztuką jest robić coś wbrew własnemu sercu i się przy tym uśmiechać . Wiedząc , że tak będzie lepiej .
|
|
|
|
Szedłeś obok,delikatnie wsunąłeś swoją dłoń w moją,po czym spojrzałeś na mnie prosząco.
- Możesz.-odparłam.
Zatrzymałeś się,przyciągnąłeś mnie do siebie i pocałowałeś,po czym spojrzałeś na mnie pytająco.
- Ja ciebie też.-odparłam.
Zaśmiałeś się i mnie przytuliłeś.
- Wiem,że mogę.-szepnąłeś,wczepiając usta w moją szyję.-Kocham cię.
|
|
|
|
I ten niepohamowany uśmiech kiedy wciskasz mi w dłoń kapsel od tymbarka z napisem ` wyjdziesz za mnie ?
|
|
|
|
Lubię wypić kieliszek, czasem dwa. ewentualnie nie pamiętam ile ich było...
|
|
|
|
O ile rozmowa jest tekstem, o tyle śmiech jest muzyką, sprawiającą, że wspólnie spędzony czas staje się melodią, której można słuchać w kółko i nigdy nie straci uroku.
|
|
|
|
Wszystko przyjdzie z czasem, zdobędziemy to co powinno być nasze .
|
|
|
|
Nawet wstawanie o 5:30 może być cudowne, kiedy budzisz mnie Ty .
|
|
|
|
Miłość ? Coś takiego nie istnieje! Ludzie wciskają nam kity, które i tak nie są możliwe w realnym życiu. Miłość. Dziwne słowo. Przecież to tylko durne zauroczenie, które kiedyś i tak zniknie w mgnieniu oka. Uczucie, które kiedyś zblednie. Wspomnienia, które zostaną. Tak, tylko one pozostaną. Wszystko inne się skończy.
|
|
|
|
Dosłownie.
Sara była dziewczyną o kruczoczarnych włosach i niebieskich oczach. W sumie, nie były całkiem niebieskie. Kryła się w nich nutka zieleni, ale też intensywna czerń. Tak intensywna, że ktokolwiek spojrzał jej w oczy od razu odczuwał strach, zaniepokojenie, lęk. W świecie innych nosiła imię buntowniczki. W jej ubiorze przeważał kolor czarny, włosy miała zawsze spięte w luźny koński ogon, a na uszach nałożone słuchawki.
|
|
|
|
Często dobiegała z nich głośna muzyka. Metal, rock, rap, a może coś zupełnie innego? Trudno było określić jaki to rodzaj. Tylko ona to wiedziała. Nikt inny tak dobrze jej nie znał. Mogła liczyć tylko na siebie. Śmieszyła ją miłość. Że niby ona przetrwa wszystko ? Nonsens. Przecież tak głębokie uczucie i tak nie ma szans. No, chyba że w baśniach. Jako dziecko uwielbiała gdy mama wieczorem siadała przy jej łóżku, brała książkę do ręki i czytała. A potem gasiła lampkę nocną i całowała w czoło. Mówiła, że nigdy jej nie zostawi. Ona też kłamała tak jak wszyscy. Zostawiła ją na pastwę losu! Samą jak palec... Zginęła w wypadku samochodowym rok temu.
-Tak się nie robi mamo !- krzyczała dziewczyna. Tak się nie robi, słyszysz ?!
|
|
|
|
Po jej śmierci totalnie się załamała. Zbuntowała się. Na życie, na los, na miłość. Nienawidziła wszystkiego. Chciała umrzeć. Jedyne co trzymało ją przy życiu to mama. Tak, mama. W sumie to czasem jej nienawidziła za to że tak po prostu odeszła. Czasem za nią płakała i szlochała. Czasem z nią rozmawiała. Rozmawiały o wszystkim. Dziewczyna wiedziała, że mama ją rozumie. Po prostu czuła to. Mama nigdy nie wybaczyła by jej, gdyby tak po prostu się zabiła. Nigdy.
Był mroźny, zimowy wieczór. Szła przez park nie oglądając się za siebie. Drzewa dziwnie wyglądały. Tak... tajemniczo, mrocznie, upiornie. Usiadła na ławce. Z jej słuchawek jak zwykle dobiegała głośna muzyka. Popatrzyła na swoje dłonie. Były całe w ranach. Rozpłakała się. Coś w niej pękło. Zaczęła przeklinać na życie. Na miłość, której nigdy nie spotkała i nigdy nie spotka. Na to, że to wszystko bajki i cholerne kłamstwa.
|
|
|
|
Dodaj komentarz