 |
szarachwila.moblo.pl
A jej cichy smutny śmiech był przepełniony kłamstwem i skrywanym cierpieniem.
|
|
 |
|
A jej cichy, smutny śmiech był przepełniony kłamstwem i skrywanym cierpieniem.
|
|
|
|
CZ.3. Mój oddech stał się urywany, kiedy objął mnie ramionami. Przymknęłam oczy, bijąc się z własnymi myślami. Nadeszły pierwsze wątpliwości. Może jednak z nim zostac ... Przecież obiecał, że nigdy mnie nie opuści. Odwzajemniłam pocałunek. Pragnęłam byc blisko niego, z nim pod każdym możliwym względem, i on to wiedział. Był świadomy swojej przewagi. Wiedział, że mimo tego że mnie zostawił, zdradził, opuścił, zrównał z ziemią, prawie zabił ... Brakowało mi tego jego uśmiechu, jego pięknych niebieskich oczu, jego dotyku. W głowie kłębiły mi się setki faktów potwierdzającym to, jakim wielkim skurwysynem jest. Ale była tam też nadzieja, wspomnienia i ledwo żyjąca miłośc, która z każdym jego zapewnieniem, wyznaniem i prośbą dawała o sobie coraz mocniej znac. Jeszcze tylko chwila i nie będzie odwrotu. Znowu wyznał mi miłośc.
|
|
|
|
CZ.2 - Gówno prawda! Kłamiesz! Gdybyś mnie kochał ... Gdybyś ... - głos jej się załamał. Pierwsze łzy zamazały jej ten piękny, tak dobrze znany obraz jego twarzy. - Gdybyś mnie kochał, nie odszedłbyś! Nigdy byś mnie nie zostawił! Nie obmacywałbyś się z tą suką! - okładałam go pięściami. Złapał mnie za ręce, całując mnie w nadgarstki. - To był błąd. To był cholerny błąd, słyszysz?! Kocham cię! Zawsze to wiedziałem, bylem głupi! - i wtedy bezwstydnie pocałował mnie na środku ulicy. Całował tak miękko, delikatnie, a bolało. Bolała świadomość, że ktoś, kiedyś trzymał moje życie w ramionach. Życie, które mnie porzuciło, zostawiło samą w tym wielkim, strasznym świecie. I równie ważna wiadomość, że to nasz ostatni pocałunek. Otworzyłam szeroko oczy po raz ostatni spoglądając w jego niebieskie, piękne patrzałki z tej odległości.
|
|
|
|
CZ.1 - Kocham cię. Nadal cię pragnę, wiesz o tym - wyszeptał jej do ucha - Z Klaudią to już koniec, wiedziałem, że to nie wyjdzie, bo dalej cię kocham. Naprawdę, kochanie - zapewniał ją, widząc jej niepewną minę. Kolana miała jak z waty. Ręce jej się trzęsły. Serce waliło jakby co najmniej przebiegła maraton. Oddychała za szybko, próbując poukładać sobie to wszystko w głowie. W normalnej sytuacji powiedziałaby coś w stylu głupiego "Och, serio? Naprawdę myślałeś że my ... ? Pasowałeś mi do butów, idioto", ale teraz? Wszystkie jej marzenia,pragnienia, modlitwy ... Wszystko się spełniło. Jak mogłaby to zepsuć?! Pokręciła głową, nie wierząc że to się dzieje naprawdę. - Udowodnij mi to. Wykrzycz to całemu światu, krzycz z całych sił że mnie kochasz - powiedziała prawie bezgłośnie. Uśmiechnął się i wyszeptał jej do ucha - Kocham cię. - Dlaczego mi to powiedziałeś? Miałeś krzyczeć. - Bo to ty jesteś całym moim światem.
|
|
|
|
Siedząc na "ich" ławce w parku sięgała po kolejnego papierosa z myślą, że przyjdzie i powie "Skarbie, rzuć to".
|
|
|
|
Zamiast coś wyjaśnić, po prostu patrzył na nią tymi niebieskimi oczami. To był ten sam milczący, nieśmiały, kochany chłopak, tylko już nie mój. Prawdę mówiąc, to wyglądał jakby przespał całą noc jak dziecko, kiedy ja czułam się jak coś co zostało rozjechane na autostradzie, bo jak ostatnia idiotka leżałam bezsennie i rozmyślałam o Nim.
|
|
|
|
Czas przeszły - byłeś ważny. Czas teraźniejszy - jesteś ważny. Czas przyszły - poradzę sobie bez Ciebie.
|
|
|
|
No i wiesz ... Mogę to przemilczeć, przeczekać, przeżyć, wybaczyć, ale nigdy tego nie zapomnę.
|
|
|
|
I boli mnie samo to, że muszę patrzeć na to jak powoli tracisz nadzieje w Nas. Jak kurczowo ściskasz moją rękę, nie dając mi odejść. Ale kiedyś puścisz. Czekam na ten moment, a kiedy to nastąpi po raz kolejny wyjmę żyletkę, żałując tego, że nie skorzystałam z szansy.
|
|
|
|
Im więcej mam planów, tym więcej się pierdoli.
|
|
|
|
Patrząc na swoje zdjęcie ze "szczęśliwych" czasów, nie mogłam zrozumieć jak to się stało że upadłam tak nisko.
|
|
|
|
Cóż, miłość to śliskie zbocze jak już zaczniesz się staczać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz