|
sure.moblo.pl
Prawdopodobnie trzeba umrzeć na kilkanaście różnych sposobów żeby znaleźć ten ulubiony i trzeba chociaż raz zmarchwystać żeby tak naprawdę odechciało się żyć. Prawdopod
|
|
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
Prawdopodobnie trzeba umrzeć na kilkanaście różnych sposobów, żeby znaleźć ten ulubiony i trzeba chociaż raz zmarchwystać, żeby tak naprawdę odechciało się żyć. Prawdopodobnie żyjemy w takim gównie, że nei jest warte naszych cennych prób. Prawdopodobnie rodzimy się kompletnie po nic, puści w środku, a umieramy jeszcze bardziej obdarci ze wszystkiego.
To zabawne, to naiwne.
Hahaha, aż chce mi się śmiać.
Śmiejmy się wszyscy razem. Prawdopodobnie tak naprawde tylko to jeszcze mamy.
Mamy siebie i smiech.
Słabe dziedzictwo jak na tyle lat.
|
|
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
Jakoś tak wszystko się układa, że się nie układa. Rządzimy się sobą, czyniąc jeszcze gorzej. Otacza nas jedynie gorzka ironia, pieprzona codzienność. W tym nic nie ma. To jakbyśmy stali nadzy, pod gołym niebem. Jakby nic nas nigdy nie otaczało.
Wszystko jest tylko iluzją, iluzją codzienności.
Nasza codzienność się zmienia. To my musimy zabłysnąć i w niej dorosnąć. Nie jesteśmy już dziećmi. Spójrzmy prawdzie w oczy - wyroslismy. Wyrosliśmy ze wszystkiego co posiadaliśmy. Jesteśmy inni. Już nigdy, przenigdy nie wrócimy do tego co było. To nie realne, to nieubłagany upływ czasu.
Nam wolno się jedynie dostodować.
To na swój sposób przykre.
|
|
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
Dzień staje się coraz bardziej podobny do poprzedniego. Patrząc na to pod różnym kontem możemy się zachwycać bądź smucić. Wszystko oddziałowuje na nad w innu sposób, staje się niemalże zabawne. Niedoścignione i nie uniknione.
Nazwij to masłem maślanym, nazwij głupią paplaniną. Niczym. Śmiej się z tego razem ze mną, wystarcza mi sama obecność. Potrzebuje powietrza, chcę oddychać. Potrzebuję Ciebie, składasz się na najważniejszą część mojego życia. Dałeś mi wszystko co teraz mam, to dla mnie ważne. Poukładałeś wszystkie moje sny w całość, jesteś ich architektem, dałeś mi coś o czego istnieniu nie miałam pojęcia, to był uśmiech, wynalazłeś moje szczęście.
Wiesz, cieszę się.
|
|
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
Identycznie czujemy jak opadamy nad dno. Nie czując gruntu nie mamy się od czego odbić. Nie jesteśmy w stanie unosić się nad powierzchnią. Jeżeli nigdy się czegoś dobrze nie nauczyliśmy to skąd mamy to umieć? Żadnej zdolności nie osiąga się tak o. Wszystko należy ćwiczyć.
Wszystko jest nizym w obliczu codzienności. Wszystko jest takie samo, szare na wszystkie sposoby. Wszystko zbliża się ku końcowi.
Tak właśnie pojmujemy naszą codzienność. Zasadniczo co któryś procent ludzi osiąga szczęście. Ja musiałam być tą osobą po środku.
|
|
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
Równe 2 lata temu pierwszy raz spędziłam z Tobą trochę więcej czasu. Odprowadziłeś mnie do domu, wszystko było zupełnie inaczej. Teraz nie wiem czy wolałabym wrócić do tego co było czy pozostać przy tym obecnym.
Chwilami brakuje mi słów, nie chcę się powtarzać. Pozostanę przy tym co myślę:
dwa słowa i dziewięć liter.
Już za Tobą tęsknię.
Teraz nie marudzę i nie robię kilometrowych wypowiedzi na temat tego, jak bardzo chciałabym coś inaczej itp. Nie będę marudzić, pokaże Ci to. Bo bardzo chcę.
|
|
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
Nie wchodziłam w ogień, nie tonęłam w morzu. Nie patrzyłam na bolesny rozklad wszystkich moich kończyn ani na czerwony deszcz. Nie próbowałam wyrzucić wszystkiego z głowy i nie uciekałam przed siebie. Nawet nie udało mi się wypróbować swoich skrzydeł. Wszystkie części mnie samej odleciały beze mnie. Nie skoczyłam z tamtego balkonu własnych ramion.
W zasadzie starałam się być.
|
|
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
Nie potrafię sobie znajdować miejsca myślami.
To wymaga ode mnie za dużo.
Nie chcę.
Ale to bez znaczenia, już za późno.
|
|
sure dodał komentarz: |
15 kwietnia 2012 |
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
W zasadzie mam coś i chcialabym z tym coś zrobić. I tak wiem, co mogę słyszeć ale to nie należy do mnie.
|
|
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
Nie stwierdzisz, nie stwierdzisz, nie stwierdzisz. Tylko tego teraz chcemy, takie mamy wymagania na chwilę obecną. Modlimy się, prosimy, powtarzamy w myślach - bezdzięcznie. Wszystko w milczeniu. Tak zostaliśmy stworzeni. To nie było bez przyczyny, wszystko działo się po coś. Po coś przyszlismy na świat, po coś tak wyglądało nasze życie. Po coś musieliśmy robić wszystkie te rzeczy.
Nie tylko dla samych siebie - dla wszystkich, dla nas.
|
|
sure dodał komentarz: |
15 kwietnia 2012 |
|
sure dodano: 15 kwietnia 2012 |
|
Czy wy też macie czasem problem z logowaniem na moblo ?
|
|
|
|