 |
radioaktywnaxd.moblo.pl
na świecie jest ponad 6 miliardów osób a ty patrząc na zegarek o 15.15 masz nadzieję że myśli o tobie właśnie ten jedyny.
|
|
 |
|
na świecie jest ponad 6 miliardów osób, a ty patrząc na zegarek o 15.15 masz nadzieję, że myśli o tobie właśnie ten jedyny.
|
|
|
|
Nie potrafiłam zasnąć, gdy nie napisał sms'a o treści "dobranoc kochanie". Nie potrafiłam się uśmiechać w ciągu dnia, gdy nie napisał "wyspałaś się moje Słoneczko?
|
|
|
|
-... i że nie opuszczę Cię aż do śmierci. -Grozisz czy obiecujesz?
|
|
|
|
Mam takie momenty kiedy otwieram okienko z Twoim imieniem,piszę długą notę po czym kasuję wszystko literka po literce..Bo co Ciebie obchodzi,że tak cierpię,że to boli skoro Ty nigdy i tak nic do mnie nie czułeś .
|
|
|
|
i dziś, siedząc w ogrodzie, z kubkiem zielonej herbaty w dłoniach dużo myślałam. rozważałam to, co się przez ostatni rok zmieniło. przez pewien czas byłam na śmierć zakochana w cholernym frajerze, co wiele mnie nauczyło. nie jestem już taka naiwna i łatwowierna. odnalazłam swoją pasję, miejsce, gdzie jestem w 100 % sobą. swoje miejsce na Ziemii. uświadomiłam sobie także na kogo mogę zawsze liczyć i komu mogę ufać. no tak, znalazłam osoby, które potocznie są nazywane 'przyjaciółmi'. dla mnie to jedno słowo jakoś w pełni nie opisuje tej niewiarygodnie ważnej roli jaką pełnią w moim życiu. w sumie, byli przy mnie już kilka lat wstecz, jednak nie zauważałam tego. i jeszcze jedno, co stanęło na najwyższym poziomie ważności - zrozumiałam swoje uczucia co do Ciebie. Ty zrobiłeś w tym samym momencie do samo. i o dziwo, i moje uczucia, i Twoje pokrywały się jak ulał. stwierdzam, iż ŻYCIE JEST PIĘKNE. wystarczyło przestać być pustą suką.
|
|
|
|
już jaka mała dziewczynka zadawałam pytania, które mama uważała za 'zbyt skomplikowane'. chciałam wiedzieć po co oddychamy, jaki jest sens życia. czy to właściwie ma sens. zastanawiałam się czy warto żyć, czemu jedni żyją w najlepsze, a inni nie mają nawet na chleb. gnębiła mnie sprawiedliwość na Ziemi. z każdym rokiem nadal nie odnajdywałam odpowiedzi. i w końcu postawiłam przed sobą wizję śmierci. no bo po co funkcjonować w tej chorej monotonii? jednakże zrezygnowałam z tego. nie żałuję. odnalazłam coś, co motywuje do życia. Ciebie.
|
|
|
|
i pierwszą rzeczą jaką robię, po wyrwaniu się z sennego koszmaru, jest złapanie komórki w dłonie i wybranie Twojego numeru. nie wiesz jaką nieziemską czuję ulgę słysząc Twój głos w słuchawce. on jak odjął wymazuje mi pamięć i z chwili na chwilę, zapominam co mi się śniło. dręczona wyrzutami sumienia, że Cię obudziłam rzucam niepewne 'bo wiesz.. przypomniało mi się, że chciałam Ci coś powiedzieć.. kocham Cię. no to dobranoc.'. i rozłączam się, nie czekając na odpowiedź. na prawdę chciałabym zasnąć, a nie resztę nocy rozpływać się po tym jak powiesz 'a ja kocham Ciebie'.
|
|
|
|
i nagle wszystko stało się inne. znalazłam się w zupełnie innym miejscu. zawisłam tak jakby pomiędzy dwoma światami, w czystej nicości. otoczył mnie spokój, a przed oczami pojawiło się coś niezwykłego. moje narodziny, chrzest, pierwsza lekcja, komunia, coraz to nowsze przedmioty szkolne, sprawdzian szóstoklasisty. zmiana szkoły. nowi ludzie. ON, idący parkiem, trzymając, drobną dziewczynę o blond lokach, za rękę. była zadziwiająco bardzo podobna do mnie. mój niebiański 'film' urwał się. dotarło do mnie, że moje życie było piękne. dopóki nie sięgnęłam po paczkę proszków nasennych.
|
|
|
|
na prawdę nie rozumiesz ile to dla mnie znaczyło? Twój ciepły oddech na moim karku. pocałunki w szyję. to chore zapewnienie, że jednak mnie kochasz. kłamałeś! kłamałeś, na każdym kroku. brnąłeś z jednego kłamstwa, w drugie. wierzyłam Ci. niepotrzebnie. tacy jak Ty się nie zmieniają.
|
|
|
|
ej, Ty bijące, po lewej stronie klatki piersiowej, rób tak dalej na Jego widok, a niebawem będziesz dusiło się pod gipsem, a ja będę cierpieć z powodu połamanych żeber.
|
|
|
|
przestałam piszczeć w wesołym miasteczku na szybkiej karuzeli. przestałam jeść swoją ulubioną czekoladę. zaczęłam w zamyśleniu, przesładzać herbatę. nie odpisywałam na wiadomości. nie chodziłam nigdzie z przyjaciółmi. kiedy tylko rodziców nie było w domu, nie chodziłam do szkoły. nie ruszałam się z łóżka. moimi nowymi, bardzo dobrymi znajomymi stali się cierpienie, ból i tęsknota. wtedy uświadomiłam sobie, że miłość 'spuściła' ze mnie życie.
|
|
|
|
no i co Ty sobie myślisz? że jesteś jak kot i masz siedem żyć? nie, skarbie. rozczaruję Cię. jesteś człowiekiem. jak każdy inny dostałeś jedno życie. w pełni świadomie, zmarnowałeś je. i zrozum wreszcie, że nie masz najmniejszego prawa, wpieprzać się do mojego!
|
|
|
|
Dodaj komentarz