 |
pomylona_nimfomanka.moblo.pl
http: www.youtube.com watch?v=MX5FMJX2yA4 mój dyspstryk!!! jaram się w chuj!
|
|
 |
|
kocham zapach twojej skóry...
|
|
|
|
dostałam esa.oczy mi się zaświeciły!"Wiążąc się z Tobą czuję zupełnie coś odmiennego niż z kimkolwiek innym. Nie jesteś Moją dziewczyną.Nie jesteś nawet Moja.Jesteś ze Mną.I śmiało mogę powiedzieć, że jesteś Kobietą.Kobietą-bo tak właśnie Cię spostrzegam nawet jeśli lubisz bajki czy kolorowe rzeczy.Bo kocham Ciebie i kocham Twoje dojrzałe wnętrze,które jest dopełnieniem Mojego.Wnosisz wiele pozytywnych emocji do Mojego życia.Emocji,które czekały na odpowiednią chwilę.Czekały na Ciebie.Pragnę napawać się każdym momentem spędzonym przy Tobie.Każdym spojrzeniem,dotykiem,westchnieniem,szeptem...Bo kiedy czuję Twój zapach,dotyk,każde muśnięcie warg i słowa wiem,że dzięki Tobie mam dla Kogo żyć...Czuję, że mogę żyć dla Ciebie.Bo tylko Ty jesteś powodem dla którego oddycham...I doskonale wiem z czym się wiąże wędrówka przy Twoim boku.I chciałbym tyle Ci powiedzieć...Najważniejsze jest to, że nie pragnę niczego bardziej na tym świecie niż kochać Ciebie i być kochanym przez Ciebie..." tak...
|
|
|
|
on napisał dla mnie wiersz. podsunął go do mnie na ławce na biologi, mimo, że rozpaczliwie bał się babki od tego przedmiotu i, że ona miała oczy z każdej strony, on mi go dał. "Spójrz tak na mnie, nie banalnie. Jak przez kawałki szyby stłuczonej. Dotknij delikatnie mojej bladej duszy. Oplatając siebie i mnie jednocześnie. Tak wolno opadam w nicość. Twoje dłonie, zabierz mnie w miłość. Jestem strapieniem Twojej duszy. Jestem zbawieniem, Twojego dotyku. Leżę tak blisko, czując nasz oddech. Tak mało brakuje nam do namiętności. Krople zimnej wody opadają na Twe usta. Moje wargi zbawią Cię od samotności. Tak łatwo się zakochać... Tak trudno przestać pamiętać...". spojrzałam na niego próbując pohamować łzy i wyszeptałam: 'strapienie mojej duszy, kocham cię.' znów zaczął dla mnie pisać...
|
|
|
|
czy ty naprawdę nigdy nikogo nie kochałaś?
nie wiem skąd to pytanie, ale odpowiedź brzmi: tak. nigdy nikogo nie kochałam. jestem uczuciową dziewicą. miłość zamierzam wyznać temu mężczyźnie, który oświadczyny przyjmie.
|
|
|
|
nie chcę byś zapomniał. chcę byś pamiętał każdą tysięczną sekundę chwil wspólnie spędzonych, tych razem i tych momentów gdy myśleliśmy o sobie. te momenty wypełnione po brzegi cudowną ambrozją szczęścia i miłości najczulszej, ale i te złe, chwile, które raniły słowem, gestem, spojrzeniem...
pamiętaj jak ja,każdą sekundę życia. doszukuj się w innych chociażby grama mnie...
|
|
|
|
szli ścieżką w parku trzymając się za ręce. czule uśmiechali się do siebie, śmiali radośnie i obsypywali się pocałunkami. każde z nich dusiło w sobie ból i rozpaczliwą ochotę ucieczki. nie kochali się jak dawniej kiedy to on zabiegał o jej względy, a ona udawała niedostępną zbywając adoratora nieśmiałym uśmiechem. znudzeni sobą trwali w związku, który stał się ich klatką. lecz bali się tego co ich mogło czekać, gdyby się rozstali. i mimo, że potrafili by żyć bez siebie jednak trwali w złudzeniu. obawiali się nieprzespanych nocy pływających w gorzkich łzach na statku zbudowanego ze wspomnień, które bolą. udawali szczęście, byli przyzwyczajeni do pustego okazywania uczuć. udawali miłość...
|
|
|
|
-spójrz w moje oczy i powiedz,że mnie nie kochasz. -nie mogę. nie mogę patrzeć w twoje tęczówki bo to one rozkochały mnie w tobie...
|
|
|
|
jak serce boli i płacze krwawymi łzami kiedy myślę o tobie. o przyjacielu, który zapomniał o tym, że ktoś z tęsknoty usycha...
|
|
|
|
-chyba zerwali. -czemu tak uważasz? -bo ona szła dziś, a on tak przejechał na desce i niewzruszony ją ominął...
|
|
|
|
może byśmy tak usiedli na tylnym siedzeniu twojego auta. ty, objąłbyś mnie delikatnie ramieniem, spojrzałbyś tak głęboko swoimi magicznymi oczami i wiesz, uśmiechnął tak uroczo. no i mógłbyś jeszcze mnie pocałować, nie miałabym ci tego za złe.
|
|
|
|
Dodaj komentarz