 |
pikum_pakum.moblo.pl
Zapalę sobie Paliłeś dopiero.. Ale ja palę bo lubię więc zapalę jeszcze.
|
|
 |
|
- Zapalę sobie - Paliłeś dopiero.. - Ale ja palę, bo lubię, więc zapalę jeszcze.
|
|
|
|
Faceci zawsze wracają, a kobiety nic nie robią przypadkowo.
|
|
|
|
Cały mój świat, to jak na ziemi raj, kiedy ty jesteś przy mnie." ;)
|
|
|
|
- obiecałeś że przyjdziesz o dziesiątej . umierałam ze strachu ! - to tylko siedem minut . - chciałbyś umierać przez siedem minut ?
|
|
|
|
pierwszy raz byłam z siebie dumna, kiedy mijając Cię na ulicy na Twoje "siema" wybuchłam śmiechem dodając krótkie "pierdol się" . :)
|
|
|
|
Im bardziej w życiu ma się pod górkę tym piękniejsze będą później widoki.;)
|
|
|
|
Jacy faceci Panią kręcą? - Kręci mnie tylko jeden. :)
|
|
|
|
-Dzień dobry, kocham Pana
*Do widzenia Pani. Kocham inną.
|
|
|
|
“ Trzeba umieć czekać. Wszystko w swoim czasie, nie? ” — "Trzy metry nad niebem"
|
|
|
|
Ten wpis nie jest dla ludzi, będących w stałych związkach. Ten wpis jest dla ludzi, którym czasem się zdarza z kimś przespać. W sensie jak najbardziej dosłownym – może, ale nie musi chodzić o seks. Tylko zwyczajne: spędźmy razem noc i zobaczymy, co dalej.
I ja na przykład lubię, kiedy dalej nie dzieje się nic. Wiem, że to okropne i gdybym wierzyła w istnienie piekła większego niż to na ziemi, to pewnie uznałabym, że ktoś tam porządnie kopnie mnie za to kiedyś w kostkę. Ale bez większych oporów potrafię wstać rano, bez tulenia się, migdalenia i tych wszystkich słodkości. Wziąć prysznic, sięgnąć po ręcznik do szafki. Rzucić go na łóżko, obok zaspanego jeszcze człowieka i powiedzieć, że przepraszam, ale masz dwadzieścia minut, a później musisz wyjść.
Oczywiście, zawsze wymyślam wymówkę. Spieszę się, bo mam tramwaj, pracę, lekarza. Sąsiadce za pięć minut urodzi się dziecko.
|
|
|
|
Może wyjdzie, że się tłumaczę, ale takie zachowania nie biorą się znikąd. Kiedyś ktoś pokazał mi to jako świetny sposób obrony. Przed bliskością, angażowaniem się. I tak mi później zostało.
Bo wyobraźcie sobie noc, która kończy się dopiero nad ranem, jest pięknie i w głowie dźwięczy Wam ach, jak przyjemnie, po czym budzicie się w pustym już łóżku i zamiast wyszeptanego do ucha dzień dobry wita Was rzucone w biegu: jesteś w stanie zebrać się jakoś w sześć minut?
Był to moment przełomowy tak w moim życiu, jak i w tamtej znajomości. Dotarły do mnie bowiem dwie bardzo ważne rzeczy. Pierwsza: że z tym chłopcem to chyba jednak nie wyjdzie. Druga: że jestem w stanie zebrać się jakoś w sześć minut.
Jasne, że usłyszałam też bajkę z lekarzem. Ale była tak sam wiarygodna jak wróżbita Maciej albo dieta mająca w składzie Snickersy. No, nie. To może być zabawne, może być też smutne. Ale czujesz, że nie może być raczej prawdziwe.
|
|
|
|
I faktycznie, chwilę później było po znajomości. Ale sposób reakcji pozostał, choć wygodniej sytuować się po drugiej stronie barykady. Zasady są proste: budzisz się, wychodzisz. Spędziliśmy razem noc, ale to jeszcze nie powód, żeby spędzać ze sobą poranki.
Tak, łatwiej mi się z kimś przespać, niż zjeść z nim później śniadanie.
Bo śniadanie, poranna kawa, wspólne mycie zębów albo wyglądanie przez okno – to wszystko są rytuały, które budują relacje. Oswajają Was jakoś ze sobą, zacieśniają więzi. I jeśli nie chcesz, żeby ktoś się za szybko przywiązał, to odcinasz go wprawnym ruchem, jak lekarz pępowinę albo studentka metkę z Reserved.
Wiem, że w ten sposób można zrobić komuś przykrość. Ale jeszcze większą robi się, pozwalając wierzyć mu, że możliwe jest zrobienie z tego miłości.
I myślę, że to będzie kiedyś piękne: powiedzieć komuś nie tylko chodź, ale w końcu też: zostań.
|
|
|
|
Dodaj komentarz