 |
nuska691.moblo.pl
potrafiłam być dla Ciebie ramieniem na którym mogłeś się wypłakać poradnikiem w którym szukałeś rozwiązania do swoich problemów kluczem do otwierania kolejnych dr
|
|
 |
|
potrafiłam być dla Ciebie ramieniem, na którym mogłeś się wypłakać; poradnikiem, w którym szukałeś rozwiązania do swoich problemów; kluczem do otwierania kolejnych drzwi, za którymi znajdywałeś niesamowite pokłady silnej woli... dawałam Ci wszystko, czego wtedy potrzebowałeś. myślałam, że dzięki temu nie tylko poczujesz się lepiej, ale także nie pozwolisz, aby w Twoim świecie nie było miejsca dla mnie... żyłam nadzieją przez kilka miesięcy, a teraz, kiedy patrzę na to z perspektywy czasu widzę, że jedyne, czym byłam to tylko chwilowym przerywnikiem, dzięki któremu poczułeś się lepiej... bo właściwie to po co zajmować się czymś, od czego wzięło się już wszystko, prawda?
|
|
|
|
"Zamknęła oczy, oparła głowę na siedzeniu samochodu. Przez pewien czas milczała. - Ja się boję - powiedziała. Ukryła twarz w dłoniach i rozpłakała się. - Naprawdę się boję. Tak się boję, że nie wiem, co zrobić. Boję się życia. Boję się żyć. Boję się tego, że za kilka lat będę musiała stanąć twarzą w twarz z rzeczywistością. Dlaczego tego nie rozumiesz? Dlaczego nic nie rozumiesz? Dlaczego mnie tak męczysz?"
|
|
|
|
zawsze sądziła, że należy do kobiet niezależnych i samowystarczalnych. wiedziała, że w razie problemów poradzi sobie ze wszystkim sama, bez niczyjej pomocy. wystarczył tylko rok - jeden pieprzony rok pełen miłosnych uniesień i zbyt wielu emocji, które tłumiła w sercu, aby poczuła, że nie umie już sama stawiać kroków; że może iść do przodu tylko wtedy, kiedy słyszy obok odgłos jego stóp.
|
|
|
|
powoli, po kawałeczku, wyrywam cię z serca. boleśnie, ze łzami w oczach, niszczę to, czym oddychałam jeszcze kilka miesięcy temu. pozostawiam jedynie zdjęcia - pamiątkę po naszych wspólnych chwilach. chwilach, w których zatracałam się w miłosnych uniesieniach, kiedy wiedziałam, że mam przy sobie kogoś, na kim zawsze mogę polegać i kiedy czułam, że marzenia są realne i takie bliskie realizacji. teraz jedyne czym oddycham to kawałki wspomnień, które z każdym kolejnym dniem coraz bardziej pokrywa kurz tęsknoty...
|
|
|
|
coraz częściej nie mogąc zasnąć, siadam na łóżku, włączam ulubioną piosenkę i wyobrażam sobie Ciebie, kiedy nieśmiale spijasz pocałunki z moich ust, kiedy przesuwasz swoje dłonie wzdłuż mojej tali, kiedy odważnie spoglądasz w moje oczy i delikatnie przygryzasz swoje wargi. lubię wyobrażać sobie, jak bierzesz moją dłoń i chowasz ją do swojej kieszeni, po czym pewnym krokiem ruszasz naprzód czule pieszcząc mnie słowami: "jesteś dla mnie najważniejsza".
|
|
|
|
stała na rozstaju dróg z kieszeniami pełnymi drobniaków. zdecydowała: reszka - to koniec; orzeł - zostanie przy nim. wyciągnęła pełną torebeczkę pożółkłych monet, po czym z uśmiechem rzuciła je przed siebie. wiedziała już: chociaż na jednej z nich będzie orzeł. od teraz nie musiała już martwić się o to, że to był jej wybór i że to wszystko to konsekwencje jej wyborów. teraz mogła zrzucić wszystko na ten pieprzony los, który zadecydował za nią...
|
|
|
|
już nie mogę się doczekać chwil, kiedy razem usiądziemy na moim parapecie, ty poczęstujesz mnie swoimi fajkami, mówiąc przy tym, że tylko w moim towarzystwie czujesz się tak dobrze. brakuje mi chwil, kiedy pijąc z jednej butelki to obrzydliwe, najtańsze wino, śpiewamy naszą ulubioną piosenkę i patrzymy razem w gwiazdy szukając tej jednej, naszej. tęsknię za chwilami, kiedy dygocząc z zimna, Ty nie oddawałeś mi swojej bluzy, a otulałeś ramieniem, całując mnie przy tym w czoło. brakuje mi tych naszych wspólnych chwil, kiedy to wzajemne towarzystwo liczyło się najbardziej. i wiesz, czasami naprawdę myślę, że jest szansa na to, aby to wszystko odbudować, wrócić do tego. jednak wystarczy jedno spojrzenie w Twoją stronę i już wiem: Ty wcale nie chcesz do tego wracać, a przeszłość pozostanie już tylko przeszłością...
|
|
|
|
najgorsze są momenty tej pieprzonej nadziei, która szepcze ci do ucha, że nie wszystko stracone, a on tak naprawdę kocha tylko ciebie. wtedy przestajesz zwracać uwagę na to, co dzieje się wokół ciebie i znowu traktujesz go jak swoje powietrze. nie docierają już do ciebie żadne słowa, żadne tłumaczenia innych ludzi. jesteś tylko ty, on, i twoja chora, wyimaginowana miłość. a potem, jak za działaniem czarodziejskiej różdżki, wszystko do Ciebie wraca, ta cała pieprzona nadzieja gdzieś odchodzi i nagle okazuje się, że to powietrze cię dusi, powoli zabija od środka, a ty czujesz się jeszcze bardziej żałosna, niż na początku...
|
|
|
|
- dzień dobry, poproszę kilogram miłości, wzajemnego zrozumienia, trochę namiętności i kilka deko zaufania. ile płacę? - przepraszam, ale nie dla Pani te towary. smutek, cierpienie, ból i strach znajdują się na półce obok...
|
|
|
|
i proszę, nie pisz do mnie, wykasuj mój numer, wypal mnie z pamięci, pozacieraj nasze wspomnienia i udawaj, że mnie nie znasz, bo wiesz, że ja tego nie zrobię, a tak będzie dla nas lepiej.
|
|
|
|
widziałam zazdrość w Jego oczach , gdy siedziałam na ławce z kumplem rozmawiając ' o życiu ' . było już cholernie ciemno i głośno. zabawa zaczęła się rozkręcać, a ludzi coraz więcej przybywać. poczułam wibrację w kieszeni, odczytałam smsa . nadawca : On . treść : jeśli nie chcesz żeby ten gościu dostał to lepiej z Nim gdzieś idź, tak żebym was nie widział . uśmiechnęłam się do ekranu , po czym zapytałam kumpla : - uczciłeś dzień przytulania ? - nie . - no to na co czekasz ?
|
|
|
|
O, Jesteś online. Napisz. Napisz do mnie. Napisz, napisz, napisz. W tym momencie, w tej chwili, teraz. Proszę, proszę, proszę napisz. Napisz, napisz, napisz, bo zaraz się rozpadnę, bo zaraz mi serce pęknie, bo czekam na ciebie. No napisz. Przecież widzisz to żółte słoneczko przy moim imieniu, napisz. Napisz pierwszy, bo ja już nie mam odwagi. Napisz, napisz, napisz. Zrób to dla mnie. O! Już cię nie ma. Kurwa.
|
|
|
|
Dodaj komentarz