 |
natlokmysli.moblo.pl
01 : 01 myśli o Tobie .! 02 : 02 śni o Tobie . 03 : 03 lubi się z Tobą drażnić . 04 : 04 lubi Cię . 05 : 05 śni o Tobie . 06 : 06 kocha Cię . 07 : 07 pragni
|
|
 |
|
01 : 01 - myśli o Tobie .! 02 : 02 - śni o Tobie . 03 : 03 - lubi się z Tobą drażnić . 04 : 04 - lubi Cię . 05 : 05 - śni o Tobie . 06 : 06 - kocha Cię . 07 : 07 - pragnie Cię . 08 : 08 - obserwuje Cię . 09 : 09 - zobaczysz go .! 10 : 10 - myśli o Tobie . 11 : 11 - smutny jest, gdy Cię nie ma . 12 : 12 - spotkanie .! 13 : 13 - nowa znajomość . 14 : 14 - jest zakochany .! 15 : 15 - kocha . 16 : 16 - będziecie razem . 17 : 17 - jest niewierny .! 18 : 18 - ma drugą .! 19 : 19 - ukrywasz uczucie .! 20 : 20 - sms i rozmowa . 21 : 21 - lubi gdy na niego patrzysz . 22 : 22 - podobasz mu się .! 23 : 23 - jest zainteresowany .! 00 : 00 - kochasz Go .
|
|
|
|
` wypijmy za martwe marzenia .. za to co miało być , a teraz nie ma ..
|
|
|
|
garściami jadła tabletki, przecinała na ręce, żyletką kolejną, głęboką kreskę, aby tworzyła jego imię, płakała, strasznie mocno. patrzyła na świat ciemnymi kolorami, wszystko dla niej nie miało sensu. zginęło dla niej całe życie, zostało tylko coś takiego, jak szczerość, którą ostatnio zaczęła nienawidzić czytała jednego, i tego samego smsa. wykręcała do niego numer, ale bała się nacisnąć zieloną słuchawkę. wiedziała, że nie odbierze, a w dodatku, przeczuwała, że usłyszy jego śmiech, a w tam tym momencie oczekiwała jednego, jedynego słowa, które naprawiłoby wszystko, ale jednak on tak nie uważał. musiał, zakończyć, ich wspólną ścieżkę życia.
|
|
|
|
tak często, leże na swoim łóżku, wgapiam się w sufit. widzę na nim tysiące rozświetlonych gwiazd, Ciebie, a tak ogólnie nas, moja wyobraźnia przekracza próg, o którym powinnam już zapomnieć. jesteśmy strasznie szczęśliwi, jednak nie widzę nas razem, to nie Ty, wyłącznie jestem tam Ja. może dlatego, że już powinnam nie pamiętać, co nas łączyło, może, i do dziś. serce tego nie chcę, ale pragnie tego dusza, która stara mnie ogłuszać, gdy słyszę Twój głos, a Twoje słowa ciągle kłamią. próbuję ukryć łzy, nie warte już ani jednej chwili. wmawiam sobie, że nie ważne, to co nie realne. staram się przemykać, na to na chwile oczy, ale czy dam radę myśleć tylko o sobie? budzę się, przecieram oczy. wiem, że już to nie powróci. nie muszę się przejmować, kolejnym pocałunkiem bez znaczenia, kolejnym błędem, bez zastanowienia.
|
|
|
|
czasami, i płakałam, ale nigdy nie czułam takiego bólu. - tych ran, które sprawiałeś każdym ciosem kłamstw, przez które nie mogę się pozbierać.
|
|
|
|
stoję na liście samobójców, jestem coraz bliżej.
|
|
|
|
moje ręce wyglądają tragicznie. serio nie ruszam się z domu, bez bluzy z długim rękawem. nawet, gdy świeci słońce, boję się spojrzeć, na wszystkie powstałe rany, po przez te miesiące. twoje imię, inicjały, serca, kreski. - wszystko połączone w jedną całość. jeszcze te siniaki, powstałe po przez moją przyjaciółkę, która zawsze mocno ściska mnie za rękę, aby odciągnąć od przepaści. pozostało tak, z sobą skończyć, aby nikt nie zauważył.
|
|
|
|
zapomniałam, że płakać już mi nie wolno. nawet żyletki do ręki chwytać. a tabletki, są przeterminowane, albo gdzieś schowane. jedyne co pozostało mi, to siedzieć ciągle w ręku z telefonem. jednak wiesz, co robię, jak jest strasznie źle. tylko, że jutro prześpię cały dzień. nie będę się przejmować szkołą. najwyżej to będzie kolejne usprawiedliwienie z powodu nadmiernie podpuchniętych oczu.
|
|
|
|
nie powinnam o Tobie myśleć, gdy mam w głowie myśli samobójcze. zawsze wtedy, coś mi na to nie pozwala. dostaję napadu płaczu, albo trzęsą mi się ręce. wiem, że wtedy zranię nie tylko swoje serce.
|
|
|
|
sprawiają ból, gdy pytają o Ciebie. nawet nie wiesz, jak bardzo tęsknie. rodzice uważają, co mówią. mama nawet schowała środki na uspokojenie, boi się, że od nich się uzależnię. rozrywam kartki, na drobne szczątki, nie mam siły już pisać listu do Ciebie co bym w nim napisała, to by należało wyłącznie do Ciebie. szczerze? te słowa, wolę tutaj przelać, wiem, że wtedy, gdy to przeczytasz zamilkniesz. słyszysz mój głos w myślach. co dzień trafisz w pulę miliona pytań. zastanawiasz się, czy odpowiedzieć, a może zniknąć, i już się nie odezwać. uwierz mi, gdy mówię, że jesteś wszystkim czego jeszcze nie miałam, a pragnęłam najbardziej. kogo imię wymawiałam, gdy coś mi spadło. z kim cały czas sobie kojarzyłam każdy promień słońca. w ogóle, ciekawe czy zgadłbyś kim mogła być ta osoba. ile razy pomyliłbyś imiona. a kiedy trafiłbyś, właśnie na siebie. na końcu dodałabym, jak bardzo Ciebie potrzebuje. ogarnęłabym trzęsące dłonie, i podpisała, że jestem nadal Twoja.
|
|
|
|
' daj sobie z nim spokój. ' - te słowa bolą, ale dają do myślenia.
|
|
|
|
obudziła się nad ranem, cała się trzęsła, nie czuła ciepła. okna były zasłonięte, na szafce nocnej znajdowała się sterta chusteczek. z głośników coraz głośniej, wydobywał się smutny dźwięk. a po policzkach spływała łza, obiecała, że to będzie ostatnia. gdy, wzięła do ręki telefon, zobaczyła jego zdjęcie na wyświetlaczu, złamała przysięgę, i się popłakała. uznała, że już nigdy nie zakończy szlochać, gdyż to on jest jej życiem, z którym szła uśmiechnięta, przez świat.
|
|
|
|
Dodaj komentarz