 |
melancholy.moblo.pl
I ten spadający meteor który miał być marzeniem.
|
|
 |
|
I ten spadający meteor, który miał być marzeniem.
|
|
|
|
Wszystko miało zacząć się jutro. Od jutra miał być dobry. Jutro miałam postanowić, zmienić, zobaczyć. Jutro miał być lepszy dzień. Nigdy dzisiaj.
|
|
|
|
W kwestii zasadniczej - nie wiem, ile razy człowiek, czyli kobieta, może zaczynać życie od nowa. jeśli o mnie chodzi, robię to teraz poniekąd nałogowo. Bez przerwy. Nie wiem, dlaczego akurat na mnie popadło. I nigdy się nie dowiem, Widać robię coś źle, bo normalni ludzie żyją normalnie.
|
|
|
|
...widocznie dawka humoru to dar, który dostaje się od Boga razem z kalectwem, chorobą albo inną ułomnością, dar, który pomaga nieść ten ciężar.
|
|
|
|
Mówią, że pierwsza miłość jest najważniejsza, to bardzo romantyczny, ale nie mój przypadek. Coś między nami było i nie było, działo się i podziało... Nie drżą mi ręce, kiedy natrafia, na drobne pamiątki i zwitek listów przewiązanych sznurkiem - żeby chociaż wstążeczką. Nasze jedyne po latach to rozmowa dwóch krzeseł przy zimnym stoliku. Inne miłości głęboko do tej pory oddychają we mnie. Tej brak tchu by westchnąć a jednak właśnie taka, jaka jest. Potrafi to, czego tamte nie potrafią jeszcze. Niepamiętna, nie śniąca się nawet. Oswaja mnie ze śmiercią.
|
|
|
|
Obiecaj mi, że mnie nigdy nie okłamiesz, że nie zdradzisz, że będziesz mnie chronił, że zatroszczysz się o mnie, że sprawisz, że poczuję się bezpieczna, że zawsze będą przy Tobie tą jedyną, że będziesz wyczekiwać do następnego spotkania, że się mną nie znudzisz, że będę się mogła przy Tobie śmiać i płakać, że słowo "miłość" nie będzie tylko pustym słowem, że będę przy Tobie szczęśliwa, że powiesz mi szczerze "Kocham Cię". Możesz mi to obiecać? Możesz?
|
|
|
|
Gdzie teraz jesteś? Tak bardzo Cię potrzebuję. Myślisz, że jestem z kamienia, a jednak coś czuję. Moje życie nie ma sensu, chcę odejść nareszcie, chcę złapać wiatr w skrzydła, chcę znaleźć szczęście... Wszystko co robię jest błędem, porażką jest każdy krok, odchodzę stąd powoli, zostaje tylko mrok...
|
|
|
|
Z Jego małą pomocą na raty się zabijam, za Jego małą prośbą szczęście znów omijam... Jak długo wytrzymam? Znikam powoli... On wie co ja czuje? On wie jak to boli? Krzyczę tylko szeptem, bólowi zadaję ból, kwiaty krwią podlewam, do rany przykładam sól... Me oczy są bez barwy, me słowa są obłędem. Czy cokolwiek dobrze zrobiłam? Czy wszystko było błędem? Myślę kim dla Ciebie jestem, czy Tobie też coś złego zrobiłam? A może już nie jestem? Może tylko byłam...
|
|
|
|
Małe serce człowieka. Dusza także niewielka. Całe ciało człowieka. To jak w morzu kropelka. I choć człowiek tak mały. By na szczęście natrafić. To tym małym serduszkiem. bardzo kochać potrafi.
|
|
|
|
Ja jeszcze ciągle czekam na Ciebie a Ty nie przychodzisz, a jeśli to jesteś przejazdem na dwa dni, jak ten fizyk z Moskwy z niemodnym kapeluszem, który uśmiechnął się do mnie i zniknął na zakręcie białych szyn. Nie próbowałam go zatrzymać, widziałam przecież, że to nie Ty. Czekam, czekam wytrwale. Tak lekko dotykają mnie dni. Moja tęsknota jest tęsknotą planet zmarzłych, tęskniących do słońca a Ty jesteś tym słońcem, które pozwala mi żyć. Jest znowu wieczór, na dachach leży śnieg, wąskie wieże kościołów nakłuwają niebo, i dni tak lekko biegną nie wiadomo gdzie.
|
|
|
|
Ona nie jest taka jak Ty... ona nie lubi porządku w szafie z ubraniami, nie lubi zamykać okna gdy pada deszcz, ona uwielbia się śpieszyć... Ona jest niepowtarzalna.
|
|
|
|
-Pogadamy? -O czym? -O czymś fajnym... O mi.. -Proszę nie kończ. Nie mamy o czym rozmawiać...
|
|
|
|
Dodaj komentarz