 |
lunaticsoul.moblo.pl
Śmieję się z własnego serca a czynię co ono chce.
|
|
 |
|
Śmieję się z własnego serca, a czynię, co ono chce.
|
|
|
|
Nasza wyobraźnia posiada skłonność do wzlatywania wysoko, a czerpiąc pokarm z fantastycznych miraży poezji, stwarza mnóstwo istot fikcyjnych, w porównaniu z którymi jesteśmy nieskończenie mali, wszystko poza nami wydaje się nam wznioślejsze, a każdy doskonalszym od nas. I to dzieje się zupełnie naturalnie. Odczuwamy bardzo często swe braki, a to, czego nam brak, posiada często, jak nam się wydaje, ktoś drugi. Przyznając mu tę wyższość, wyposażamy go także i naszymi, własnymi zaletami, odczuwając w tym nawet pewne idealne zadowolenie. W ten sposób powstaje ów szczytny ideał, będący naszym własnym wytworem.
|
|
|
|
Wilhelmie, czyż może być urojeniem to, co nam daje zadowolenie?
|
|
|
|
The sea's only gifts are harsh blows, and, occasionally, the chance to feel strong. Now, I don't know much about the sea, but I do know that that's the way it is here. And I also know how important it is in life not necessarily to be strong, but to feel strong.
|
|
|
|
I wanna race with the sundown, I want a last breath that I don't let out
|
|
|
|
Someone's waiting to fly with me
|
|
|
|
Grey would be the color if I had a heart.
|
|
|
|
Dzień jest za krótki, a noc należy do nas.
|
|
|
|
Siedzimy na dachach, bawimy się w powietrzem.
|
|
|
|
Czekam na ciebie obok tej nocy, która przysiadła na sąsiednim krawężniku
|
|
|
|
byłeś dla mnie tylko czworokątem papieru
lecz moje serce ma właśnie taki kształt
|
|
|
|
Cofam się siebie i tu odnajduję mój świat, co prawda znowu raczej zawarty w przeczuciu i mglistych pragnieniach, jak w oczywistych, żywych i tętniących się kształtach. Wszystko przesuwa się przede mną, uśmiecham się i wnikam w ten świat, rozmarzony.
|
|
|
|
Dodaj komentarz