 |
leoox33.moblo.pl
Czuję że coś nas łączy. Czuję że coś nas wspólnie wkurwia.
|
|
 |
|
Czuję, że coś nas łączy. Czuję, że coś
nas wspólnie wkurwia.
|
|
|
|
Uciekajmy, mamy jakieś pieniądze,
znajdźmy jakiś motel, kupmy
odgrzewaną pizzę z mikrofali i
frytki, a przede wszystkim dwie
butelki wina, i wejdźmy do wanny,
umyję cię, scałuję z ciebie wszystko,
umyję cię, wytrę ręcznikiem, położę
do łóżka, i zacznę całować, i mówić
ci, opowiadać cały świat.
|
|
|
|
"bycia z Tobą nigdy nie uważałam za
coś niewłaściwego. to jedyna dobra
rzecz, jaką zrobiłam. Ty jesteś
jedynym dobrem w moim życiu"
|
|
|
|
wystarczyło jedno spotkanie. jeden
przelotny uśmiech. jedna chwila, a ja
siedzę właśnie z wzrokiem tępo
utkwionym w ścianę, w głośnikach po
kolei przewijają się piosenki tamtych
czasów, a serce z ledwością
wystukuje słabiutkie odbicia.
wszystko we mnie ożyło, wszystko
powróciło. myślałam, że tamten okres
należy do przeszłości. że tamte czasy
zostały zakończone, odkreślone grubą
kreską. niestety teraz wiem, ze było
to tylko pobożne życzenie. nie mogę
zapomnieć tamtego szczęścia, które
pomimo swojej toksyczności,
sprawiało, że żyję.
|
|
|
|
Pozostajesz na zawsze
odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.
|
|
|
|
Napisałabym do Ciebie, ale jakoś brakuje mi słów.
|
|
|
|
stworzyłam w swojej głowie tyle przepięknych scenariuszy. byliśmy tam, wiesz? szczęśliwi i zakochani, całkowicie sobie oddani. nie widziałaś poza mną świata, nie wyobrażałaś sobie dnia bez mojego widoku, oddychałaś moją obecnością, spijałaś z moich ust miłość. a ja? ja wielbiłam każdy fragment Twego ciała, każdą cząsteczkę Twojej duszy. mój świat zaczynał się i kończył w Twoich ramionach, a Twoje oczy? były moim oknem na świat, były zwierciadłem szczęścia. budziłam się u Twego boku z pewnością, że dzisiejszego wieczoru ponownie będę mogłam zasnąć czując Twoje ciepło. ubierałam Twoje bluzy wiedząc, że żadna inna nie przywoła lepiej Twojego zapachu. tańczyłam po salonie otulona radością, czując jak Twój wzrok zachłannie chłonie moje ruchy. dopełnialiśmy się, byliśmy dobrani idealnie. tylko nie byłam w stanie przewidzieć, że rzeczywistość jest brutalna, że odbierze mi Ciebie i wszelkie nadzieję na życie u Twego boku.
|
|
|
|
I będę wszystkim, o co poprosisz, a nawet więcej.
|
|
|
|
Mimo tego, że czasem spadasz, mówisz: znów żyje.
|
|
|
|
A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała i będę usypiała spokojniej./ Poświatowska
|
|
|
|
Wystarczy tylko podejść trochę bliżej, wtedy wszystko widać. Ja już, naprawdę, niczego nie ukrywam. Wszystko po mnie widać i można ze mnie czytać jak z otwartej księgi. Już niczego nie udaję, nie noszę masek, nie kłamię. Już jestem tylko sobą. Tylko trzeba być bardzo blisko, trzeba chcieć stać się mną. Żeby mnie zrozumieć, pokochać, żeby przy mnie nie zwariować, trzeba wejść we mnie głębiej, pomyśleć trochę moimi myślami, obejrzeć świat moimi oczami. Wtedy wszystko staje się jasne, wszystko można zobaczyć. Trzeba tylko chcieć mnie odkryć, trzeba mnie odnaleźć i przygarnąć, bo ja lubię znikać i chować się gdzieś w sobie. Trzeba mnie tylko od siebie uwolnić, wtedy mogę pokazać wszystko.
|
|
|
|
Są chwile, kiedy nie wiemy jak ułożyć myśli, żeby nie bolało.
|
|
|
|
Dodaj komentarz