 |
definicjamiloscii.moblo.pl
ja Cię nie rozumiem. szantażujesz mnie tym że nie będziesz się do mnie odzywał? i co to zmieni? myślisz że tym razem też Ci ulegnę? nie kotku. już nie. nie obchodzi m
|
|
 |
|
ja Cię nie rozumiem. szantażujesz mnie tym, że nie będziesz się do mnie odzywał? i co to zmieni? myślisz, że tym razem też Ci ulegnę? nie, kotku. już nie. nie obchodzi mnie czy się do mnie odzywasz czy nie. nasze rozmowy i tak równają się zeru.
|
|
|
|
chciała komuś o Nim opowiedzieć. o tym jaki jest cudowny, jak się nią wspaniale opiekuje, jak jej przy Nim dobrze.. tak bardzo chciała, ale przecież dopiero niedawno Go odzyskała. wiedziała, że każda, która pozna Go lepiej zakocha się w Nim.. nie mogła ryzykować. nie mogła znów go stracić.
|
|
|
|
chodź tu. zejdź na bok. na chwilę. zejdź z tej pieprzonej trasy do wygranej, bo przegrasz. otrzyj łzy. głowa do góry. zaraz Ci zrobię szybko jakiś śliczny make up, zamaskuję Twój ból. ten pieprzony sukinsyn nie może zobaczyć, że przez Niego płaczesz. nie dasz mu tej satysfakcji, prawda?
|
|
|
|
- no zobacz.. same pary. przytulają się i w ogóle. są tacy szczęśliwi.. - przeszkadza Ci to, co nie? - no.. trochę. - po prostu tęsknisz za tym. - możliwe.. - i pewnie nie tylko za tym. za Nim też.
|
|
|
|
nawet sobie w najmniejszym stopniu nie zdajesz sprawy jak cholernie demotywuje mnie widok takiej masy lateksu i plastiku w Twoich ramionach. ale skoro wolisz takie puste barbie.. proszę bardzo.
|
|
|
|
- tak cholernie żałuję, że Mu wtedy nie powiedziałam jak strasznie Go kocham. - nadal Ci nie przeszło, co? powiedz Mu teraz. - teraz to się mogę przywitać z Jego nową niunią.
|
|
|
|
chciała o nim zapomnieć. usunęła wszystkie jego zdjęcia, wszystkie archiw, skrzynkę na telefonie. pozostały tylko te cholerne wspomnienia. wbrew sobie zaczęła powtarzać, że jej nie zależy. i właśnie wtedy zrozumiała jak bardzo go kocha i ile by za niego oddała.
|
|
|
|
siedziała na ławce przed szkołą obejmując swoje ramiona rękoma. trzęsła się z zimna. wtem poczuła znajomy zapach. jego perfumy, bez wątpliwości. podniosła wzrok. szedł ku niej z bluzą w ręku. - żebyś nie zmarzła. - powiedział zakładając ubranie na jej ramiona. usiadł obok. - co tam? - zapytał. - tęsknię za Tobą.. - odpowiedziała szeptem.
|
|
|
|
- czemu nie chcą mi uwierzyć, że już Cię nie kocham.? dobrze, że chociaż Ty mi wierzysz. nawet nie wiesz ile dla mnie znaczy to, że nadal mogę na Ciebie liczyć, że nie zerwałeś ze mną kontaktów. - wiesz.. ja powoli też przestaję wierzyć, że mnie nie kochasz. skoro tak upierasz się przy swoim to powiedz mi czemu potykasz się na piasku o niewidoczne kamienie, pomalowałaś wczoraj powieki błyszczykiem, wlewasz do herbaty mleko i kolesia z naprzeciwka nazwałaś moim imieniem? jak to wytłumaczysz? - kocham Cię .. - no właśnie.
|
|
|
|
i każda komórka, każdy nerw, mięsień.. całe ciało.. wciąż tęskni za Twoim. tak cholernie wielkie pragnienie dotknięcia Cię.. chociaż delikatnego muśnięcia Twojego ciała.
|
|
|
|
czy boli? głupie pytanie. cholernie boli. niewiarygodnie bardzo. jak się ścierałam sobie kolana, łamałam kości.. ból był łagodniejszy. był niczym w porównaniu do tego, który czuję, gdy Cię nie ma. to rozrywa od środka, nie pozwala spać, zmusza do płaczu. i co, kochanie, potrafisz to sobie wyobrazić? a właśnie! nie potrafisz..
|
|
|
|
- o nie, mam dość. idę na policję. doniosę na Ciebie. pożałujesz. - tak? za co niby, kochanie? - perfidnie mnie w sobie rozkochałeś. totalnie mnie zaczarowałeś swoimi oczyma.. i w końcu.. ukradłeś mi serce. - w takim razie ja też na Ciebie doniosę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz