 |
definicjamiloscii.moblo.pl
nie rozumiem czemu pani od polskiego wpisała mi uwagę za nieprawidłowe prowadzenie zeszytu. co widziała złego w serduszkach i Jego inicjałach? czy.. miłość jest niepopra
|
|
 |
|
nie rozumiem czemu pani od polskiego wpisała mi uwagę za nieprawidłowe prowadzenie zeszytu. co widziała złego w serduszkach i Jego inicjałach? czy.. miłość jest niepoprawna? źle robiłam kochając Go nad życie?
|
|
|
|
nie był zwyczajny. Jego wygląd. czarne włosy, smukła sylwetka, z daleka błyszczące oczy. Jego ruchy. Jego głos.. to nie było normalne jak na mnie podziało. cholera mnie brała kiedy nie przychodził do szkoły. uwielbiałam napawać się Jego widokiem. na tyle zauroczyłam się tym jaki był z zewnątrz, że niemiłosiernie bardzo chciałam poznawać Jego wnętrze. stopniowo zbliżałam się do Niego. w końcu zaczął przejmować inicjatywę. był cudowny. a właściwie - takie sprawiał pozory. teraz z upływem czasu wiem jaki był na prawdę. dupek, który zabawia się na kilka frontów. kłamie, że kocha. jest uosobieniem chamstwa. powinnam Go nienawidzić.. no właśnie - powinnam. to nie znaczy, że potrafię.
|
|
|
|
wszystkie moje wspomnienia są zawarte w Jego oczach, jak w książce. w tych cholernych błyszczących szmaragdowych tęczówkach..
|
|
|
|
ganialiśmy się po łące w blasku zachodzącego słońca. - nie boję się Ciebie! - krzyknęłam, uśmiechając się. - tak? - odkrzyknął zaczepnie. włączył najszybszy bieg, tym samym doganiając mnie. złapał mnie za ręce i zaczął nucić Naszą piosenkę. tańczyliśmy, do utraty tchu. ciężko dysząc opadliśmy na siano. - właściwie, nadal się mnie nie boisz? - zapytał zaczepnie. skinęłam głową. zaczął mnie łaskotać po całym ciele. - dobra, dobra! wygrałeś.
|
|
|
|
czuję się nieswojo bez Twojego porannego 'miłego dnia, słońce.'.
|
|
|
|
gdyby mnie nie kochał nie byłby zawsze wtedy, kiedy Go potrzebowałam. na każdy telefon. wychodził z melanży, kiedy dzwoniłam zanosząc się płaczem i bełkotałam do słuchawki 'nie radzę sobie.. nie radzę. nie. nie. pomóż..'. był zawsze. spędzał przy mnie całe dnie. zostawał na noce. wspólnie jedliśmy śniadania, wspólnie walczyliśmy z nałogami, wspólnie przychodziliśmy do szkoły. wszystko było wspólnie. i nie pierdolcie mi, że mnie nie kochał. bo kochał.. albo idealnie udawał. za idealnie.
|
|
|
|
rozszerzone źrenice. worki pod oczami. nieład na głowie. prawie niesłyszalnie bijące serce. woń Marlboro unosząca się w pokoju. porozrzucane ubrania. miliard zużytych chusteczek. ściana w czerwonym winie. odłamki szkła. tak, radzę sobie bez Ciebie, jasne. wiesz co Ci powiem? kocham Cię. pomimo tego jakim jesteś dupkiem.
|
|
|
|
kocham Cię. bez względu na to co o tym myślisz. kocham i już.
|
|
|
|
znów tonąć w Twoich niebiańskich tęczówkach.
|
|
|
|
było po pierwszej w nocy, kiedy zasnęłam. po zaledwie kilku minutach obudził mnie dzwonek przychodzącego sms'a. zdziwiona sięgnęłam po komórkę. wiadomość była od mojego przyjaciela. odczytałam ją. 'chodź na spacer. proszę. czekam pod Twoim domem.'. pospiesznie wyskoczyłam z łóżka. ubrałam się i wyszłam. - no co chcesz? - zapytał kiedy tylko Go ujrzałam. spojrzał na mnie oczami pełnymi smutku. - co jest? - wciąż nie otrzymywałam odpowiedzi. mijały minuty. jedna, druga, trzecia, czwarta.. w końcu zaczął wolno się do mnie przybliżać. uniosłam pytająco brwi. gdy był wystarczająco blisko, pocałował mnie. po długim pocałunku, wreszcie się odezwał. - zakochałem się do cholery! - krzyknął. - w kim? - nie wiedziałam czy chcę poznać odpowiedź. - w Tobie.
|
|
|
|
na pewno flirtowaniem z każdym napotkanym chłopakiem, odzyskasz Go. jasne.
|
|
|
|
napisałam w liście do Świętego Mikołaja, że pod choinkę pragnę Jego. specjalnie przez cały ubiegły rok sumiennie się pilnowałam. byłam grzeczna. czemu nie dostałam prezentu?
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)