 |
| darko dodano: 23 października 2022 |
|
|
Wieczorami po kryjomu biorę mikrofon i śpiewam kawałki które dają nieśmiertelność przez te parę minut. Raduje się wtedy przed Stwórcą aż opadną skrzydła, aż przywoła niedoskonałość. Lecę tak długo, zanim uderzę o grunt codzienności uciekam w ramiona snu. Rano trudno przypomnieć sobie życie, martwy idę gdzie prowadzą mnie obowiązki. Czasem w podmuch wiatru, błyskach z pomiędzy chmur, w zapachu życia ukrytego w lasach dotyka mnie Bóg i pozwala pamiętać.
|
|
|
| darko dodano: 23 października 2022 |
|
|
Gdyby alkohol usprawiedliwiał, nie miałbym grzechu, nie ciążyłyby błędy, a i tak stałbym tu gdzie zebrały się wszystkie konsekwencje.
|
|
| darko dodał komentarz: |
10 września 2022 |
|
| darko dodano: 3 września 2022 |
|
|
nie wejdę jeśli nie zaprosisz, jeśli straż jest czujna, dlatego robię wszystko byś chciał, byś spał
|
|
|
| darko dodano: 3 września 2022 |
|
|
ratuj mnie bo pożerają mnie demony, już nie pamiętam wczoraj, już uleciały chwile słodkie i dobre, wróg rozrywa mnie po kawałku, jestem kimś innym, pędzę w przepaść jakbym miał przed sobą bramy nieba a rosną mi kły, rogami przebijam sklepienie zasad, na czarnych skrzydłach wznoszę się aż do tronu aby okazać się winnym, by runąć ale zaślepiony chwilową euforią wznoszę się na falach pychy i kłamstw, nie znajduję wartości w waszym życiu, idę po trupach które nadejdą, jestem jednym z nich, jestem ciałem węża, które pożera
|
|
|
| darko dodano: 9 sierpnia 2022 |
|
|
Prawdziwy w wielu wersjach, jakbym oszukiwał świat, że nie ma jednej prawdy. Gonię za ukrytymi skarbami, już nie wiem gdzie iść gdy na przemian rzucam się w ogień albo wdrapuję się na szczyty. Już nie wiem kim jestem, chyba tylko ciałem, które idzie tam gdzie chcą inni, tylko myślami o tym gdzie stawić kolejny krok. Słowa utknęły w innym ja, które goni wiatr, podróżuje na nim w otchłań. Teraz próbuje sobie przypomnieć coś poza rozsądkiem, bicia serca kiedy skakałem w świetle reflektorów. Czy spokój to szczęście, czy szczęście jest tylko kiedy wszystko oddałem, aż brak oddechu by starczyło na uśmiech? Nie starczyło miejsca na moją radość, ale wszystko zapiołem na ostatni guzik teraz mogę położyć się w mojej trumnie zadowolony, że wszystkie klocki ułożyłem w pałac dla ciebie.
|
|
|
| darko dodano: 14 lipca 2022 |
|
|
Wołają mnie krainy za horyzontem, odurza zapach lipcowego lasu, gubię się gdzieś między blaskami słońca, odnajduje na ścieżkach bez celu, biegam z myślami wtulonymi w ciebie, łapie mnie wspomnienie twoich oczu i tracę oddech. Zakochany w chwilach, które przemijają jak lato, chwytam czary każdego dnia. Gdzieś między ciepłymi podmuchami słońca, mijając bajeczne krainy, nad którymi zawisły kolorowe kolosy, rzucałaś na mnie urok, związując na zawsze czas, zachwyt i nadzieje płonne. Śpiewałaś mi bezgłośnie, z tęsknotą i błaganiem w oczach wyrywałaś spokój mojego serca. A teraz gdzie jesteś? W wyobraźni pozwalamy by lato niosło nas w nieznane, spijamy każdą sekundę jakby każda była wykradziona niebiosom, niech świat się wali gdy stajemy się jednością w szczęściu.
|
|
|
| darko dodano: 12 lipca 2022 |
|
|
Jak to jest, że spotykasz tysiące ludzi ale czasem, bardzo rzadko, mijasz się w życiu z kimś o kim nie sposób zapomnieć, kto wywołuje burze emocji i znika choć wiesz, że zostałaby na dłużej gdybyś coś zrobił. Może dlatego, że nie zdążyłeś jej poznać i czar nie prysnął po pierwszym zdaniu albo tygodniu. A może to była stracona szansa jedna na życie aby już nigdy nie żałować.
|
|
|
| darko dodano: 11 lipca 2022 |
|
|
Wiem, że przestałaś o mnie myśleć gdy tylko trzasnęły drzwi. A ja, zbyt mocno czuję, zbyt mocno kocham dlatego tak dobrze udaje, że jestem pusty.
|
|
|
| darko dodano: 11 lipca 2022 |
|
|
Muszę schować te wszystkie uczucia, zmyć smutek, nałożyć garnitur zwycięzcy, przecież ludzie nie mogą mnie tak zobaczyć, że jestem sobą.
|
|
|
| darko dodano: 11 lipca 2022 |
|
|
Próbowałem opowiedzieć o tym w słowach, wyrazić w tańcu, opisać wersami piosenek, krzykiem pośród nut, w muzyce wytłumaczyć twojemu sercu jak bije moje. Nie wypala się ten ból, czasem tli aż płomienie tęsknoty rozpali podmuch losu. Patrzę w daleki horyzont w koronach chmur, w chwale słońca uśmiecham się jakbym był częścią tej potęgi a w duchu płaczę bo zgubiłem drogę do doskonałości. Błyskawice spadają na ziemię, na chwilę łącząc ją z niebiem, tym były chwile z Tobą.
|
|
|
| darko dodano: 11 lipca 2022 |
|
|
Czy słuszne wybory nie powinny prowadzić do szczęścia? Może dają tylko spokój sumienia, może pozwolą żyć wiecznie aby odnaleźć te drogi kna których znajdziemy jedno i drugie
|
|
|
|
Dodaj komentarz