 |
czarnazmora.moblo.pl
kocham gdy się kłócimy i ja ze łzami w oczach krzyczę : pierdol się ! na co Ty mi odpowiadasz : tylko z Tobą.
|
|
 |
|
kocham gdy się kłócimy i ja ze łzami w oczach krzyczę :
- pierdol się !
na co Ty mi odpowiadasz :
- tylko z Tobą.
|
|
|
|
KAŻDA MINUTA ŻYCIA TO UDRĘKA,
KAŻDA GODZINA NA TYM ZASRANYM ŚWIECIE
TO POTWORNY STRACH ,
STRACH PRZED TYM CO WYDARZY SIĘ ZA CHWILĘ....
KAŻDY DZIEŃ TO KOSZMAR
W KTÓRYM JA GRAM GŁÓWNA ROLĘ!!!
MOŻE TO NAIWNE ...MOŻE EGOISTYCZNE...
ALE CHCIAŁABYM CHOĆBY NA KRÓTKĄ CHWILĘ MÓC SIĘ OD TEGO KOSZMARU WYRWAĆ...
STANĄĆ Z BOKU I STWIERDZIĆ ŻE NIE MA AŻ TAK ŹLE...TAK BYM CHCIAŁA...
|
|
|
|
I tak naprawdę nawet najgorsze w znaczeniu słowo nie będzie w stanie opisać Twojej winy w tym wszystkim. Brutalne, prawda ? Takie własnie jest Twoje zachowanie. Te puste słowa, wypowiadane z równie pustymi emocjami. Kłamstwa pożerające jaką kolwiek chęć zajrzenia w Twoje oczy i znalezienia tam chociaż najmniejszej cząstki tamtego Ciebie. Bo nie jesteś już sobą. Nie jesteś tym kim byłeś
|
|
|
|
Tak bardzo czułam się podle, podejmując tą złą decyzję, tylko dlatego, że być może uda mi się rozproszyć myśli o oderwaniu się Ciebie ode mnie już na zawsze. Nie wyszło. Z każdym dniem jest gorzej. Jedynie siebie mogę za to obwinić.. Zraniłam tym nas oboje. Wspólne obietnice zanikły przypodobując się porannej mgle. Nic już nie jest takie samo. Od Księżyca, który był Naszą ostoją, miejscem nienamacalnych spotkań, do naszych relacji. Teraz między Nami jest jakby niewidoczna bariera, uniemożliwiająca ponowne zbliżenie. Nie jestem z siebie zadowolona. Nigdy sobie tego nie podaruję.
|
|
|
|
Ludzie mówią że nie można żyć bez miłości- ja z miłości umieram... Ludzie mówią że bez miłości nie istniałby świat- mój świat przez miłość zawalił się w mgnieniu oka... Ludzie mówią że miłość jest rajem- dla mnie jest środkiem piekła... Ludzie mówią że miłość jest lekarstwem na wszystko- ja potrzebuje lekarstwa na miłość.....
|
|
|
|
Po co komu wiedzieć o nas jak najwięcej ? Po co dać się poznać? Po co pomagać? być dobrym ? Po co szanować? ufać? Żeby nagle, przy najbliższej okazji stać się zakurzonym przedmiotem ? zapomnianym przeżyciem ? Radością przemieniającą się w smutek? Czy dlatego właśnie budujemy szczere relacje, by potem rujnować fundamenty wartości ? By cierpieć i nieodwracalnie zatracić się w bólu ?
|
|
|
|
Płacz. Cierp. Cierp najmocniej, jak tylko można. Poniżaj się, prosząc o przebaczenie. Żałuj. Pogrążaj się w każdej czynności, by tylko mnie odzyskać. Życzę Ci tego z całego serca. To nie dlatego, że jestem wredna. Wręcz przeciwnie. To dzięki swojej miłości i tolerancyjności Cię pokochałam. Ale teraz chcę, wręcz niesamowicie pragnę byś cierpiał, tak samo jak ja. Krzycząc, nie mógł wydobyć najprostszych słów. Niech ból bez możliwości ustąpienia opęta Twoje ciało. Tylko w ten sposób zrozumiesz, co zrobiłeś, opuszczając mnie na środku drogi bez żadnego sensownego słowa. Tylko w ten sposób moje krzywdy będą wyrównane.
|
|
|
|
Do tego nie da się przyzwyczaić. Niemożliwe jest by się z tym pogodzić. To ból, który nie pyta mnie o zdanie utwierdzenia w moim własnym wnętrzu. Czuje się pokonana. Wywołałeś falę nieszczęść, które zmierzyły prosto w moją stronę. Każde twoje słowo jest jak strzała, która trafia w sam środek. W samo serce, nie dające już rady oddychać. Sumienie podpowiada by walczyć dalej, chociażby ostatkami sił. Dusza jednak odmawia posłuszeństwa. Jestem już zmęczona tą Twoją strategią. Jak Ty to robisz?, że pomimo jakiegokolwiek zaangażowania z Twojej strony, czuję,że mnie zabijasz ?
|
|
|
|
Wezmę koc, owinę się nim, zaparzę kubek ulubionej kawy. Nie pójdę spać. Całą noc będę zadręczała się tym, co było, co najprawdopodobniej minęło. Wskrzeszę prawie przeźroczyste już wspomnienia. Aby tylko szybciej się wykończyć, bo uwierz, to zabija. Mimo, że w rzeczywistości, nie posiada tej umiejętności. Może ta święta zbrodnia pomoże mi się ocalić? A może jednak sprawi, że bardziej zagubię się w nicości?
|
|
|
|
Przecież mnie kochałeś. Nie kogoś innego, tylko mnie. Przecież mieliśmy wygrać, dotrwać i udowodnić tym, co w nas nie wierzyli, że Nasza miłość przezwycięży wszystkie przeszkody. Pamiętasz? Wytłumacz więc, co tak nagle się zmieniło, nie rań mnie kłamstwem. Błagam
|
|
|
|
Trudno jest szczerze zaufać. Niewyobrażalne jest powierzenie komuś każdej minuty swojego życia. I nie ma znaczenia tu, czy osoba jest Ci bliska, czy obca. Każdy o tym wie, ale nie wszyscy potrafią odtworzyć przed sobą to wyzwanie. Tak, bo to jest jak wyzwanie, jak wielka gra bez zasad, pełna arogancji i kłamstwa.A wiesz czym to jest spowodowane? Prze tego jednego, przenikniętego zachłannością, obdartego z uczuć człowieka, który burząc Twoje zaufanie, doprowadził do zabicia Twojego szczęścia, którego nigdy nie odzyskasz. Przecież nie zemścisz się za to, więc paradoksalnie dziękujesz. Z ogromną wdzięcznością i pozornym szczęściem.. Czy warto, więc zaufać tym, co wykorzystali już swoją szansę, przecież to ona jest najważniejsza i kształtuje kierunek rozwoju naszych uczuć?
|
|
|
|
Nie ważne co się jeszcze wydarzy. Chciałabym abyś nigdy o Nas nie zapomniał. i w tych trudnych dla Ciebie momentach wracał poprzez idealnie porządkowane wspomnienia do wspólnie spędzanych chwil. Byś traktował je, jak świętość, której nikt nie ma prawa naruszyć
|
|
|
|
Dodaj komentarz