 |
before.i.fall.moblo.pl
Życie można porównać do rollercoaster'a. Raz jesteś na szczycie a raz na dole. Raz jedziesz prosto a raz wirujesz jak szalony. Początek Twojego życia to początek sza
|
|
 |
|
Życie można porównać do rollercoaster'a. Raz jesteś na szczycie, a raz na dole. Raz jedziesz prosto, a raz wirujesz jak szalony. Początek Twojego życia to początek szalonej, ale ryzykownej jazdy. Nigdy nie wiesz jak ona będzie wyglądać. Nie masz także pewności, że wszystko będzie dobrze. Lecz jednego możesz być pewien: to jak wyglądać będzie Twoje życie zależy tylko i wyłącznie od Ciebie. To właśnie Ty planujesz sobie tą przejażdżkę i to Ty decydujesz o tym, z kim będziesz jechał.
|
|
|
|
Proszę o to, byś był. Czy wymagam zbyt wiele?
|
|
|
|
Zatracona w Tobie, proszę, ocal mnie. | piosenka.
|
|
|
|
Przyjdź nim przestanę wierzyć w miłość. | opis gg.
|
|
|
|
Przyjaźń to niewidzialna nić, która łączy dwa ciała o jednej duszy.
|
|
|
|
Gdy stanę nad przepaścią i będę miała już lecieć w dół to zanim spadnę powiem Ci jak bardzo Cię kocham.
|
|
|
|
Daleko sięga mój wzrok, lecz by ujrzeć Ciebie muszę założyć okulary, bo nie dowidzę.
|
|
|
|
Piękne, lecz ulotne chwile.
|
|
|
|
Piękna, listopadowa noc. Oni oboje wtuleni w siebie wpatrują się w gwiazdy. Siedzą razem na ławce w parku. Jej głowa delikatnie położona na jego ramieniu, zaś jego głowa oparta o jej głowę. Od czasu do czasu zerkają sobie w oczy. Widać, że są zakochani. Ona wtula się w niego w tą chłodną noc, lecz przy nim jest jej ciepło. Przy nim zawsze czuje się bezpieczna. On jej bohaterem. On jej rycerzem. On jej kochankiem. On jej mężczyzną. On jej chłopakiem. Dzięki niej on ma po co żyć. Jest dla niego najważniejsza w świecie. Ona mu kobietą. Ona mu wybranką życia. Ona mu wybranką serca. Ona mu panią. Ona mu dziewczyną. Gdybyśmy tak spojrzeli na nich z boku wydawałoby się, że to para idealna. I owszem, jest tak. Szkoda tylko, że moja wyobraźnia znów płata mi figle...
|
|
|
|
Jest tyle nieodkrytych dróg, tyle wspaniałych miejsc, tyle pięknych, gwieździstych nocy, a tak mało czasu, by to zobaczyć. Ciągle spieszymy się goniąc za sławą, pieniędzmi, pracą. Nie mamy czasy, by przystanąć i nacieszyć się zwykłym dniem, który może być ostatnim dniem twego życia. Żyjemy w ciągłym pośpiechu nie zważając na to, co nas otacza, dzieje się wokół nas. Tracimy najbliższych. Zostajemy sami. Nie zauważamy tak istotnych, tak ważnych rzeczy. Nasze życie to ciągły pośpiech. Nie mamy czasu. Nie chcemy go. Odpychamy. A może nie potrafimy go zagospodarować odpowiednio? Przecież mamy go pod dostatkiem tak naprawdę...
|
|
|
|
Wciąż uczę się jak kochać.
|
|
|
|
Nauczyłam się świetnie ukrywać mój ból.
|
|
|
|
Dodaj komentarz