 |
anylkaa.moblo.pl
I rzekła do mnie pewnego dnia : Ty go jeszcze kochasz . Czy to aż tak bardzo widać ?!... odparłam.
|
|
 |
|
I rzekła do mnie pewnego dnia :
-Ty go jeszcze kochasz .
- Czy to aż tak bardzo widać ?!...-odparłam.
|
|
|
|
pragnę
własnej fotografii
w twoim rodzinnym albumie
|
|
|
|
patrzysz w niebo pełne gwiazd, a w myślach masz tylko jedną twarz...?
|
|
|
|
Potrzebuje: -kardiologa - by naprawił moje serce - plastyka - na na mej twarzy znów zagościł uśmiech - okulisty - bym cie już nigdy nie zobaczyła - neurologa - by wymazał mą pamięć - chirurga -by wypuścił motyle z brzucha - pediatry - by znów być dzieckiem mającym beztroskie życie...
|
|
|
|
czas leczy rany,
tak jakby czas był wielkim lekarzem.
Po sześciu latach rozmyślań mam na ten temat inne zdanie.
Czas to taki facet w wesołym miasteczku,
który maluje ludziom obrazki na koszulach.
Z pistoletu do malowania wylatuje rzadka kolorowa mgła.
W powietrzu unoszą się pojedyncze krople,
czekając, aż trafią na miejsce przeznaczenia.
Gdy wreszcie cały proces dobiega końca,
na koszuli powstaje jakiś bohomaz.
Podejrzewam, że ktokolwiek kupuje takie koszule
budzi się rano i zastanawia, co, u licha, dostrzegł w tych obrazkach.
W tej analogii my jesteśmy odpowiednikiem farby.
|
|
|
|
Odkąd cię poznałam , noszę w kieszeni szminkę . ; > // vicii
|
|
|
|
Wyobraź sobie że życie polega na żonglowaniu pięcioma piłkami.
Ich nazwy to praca, rodzina, zdrowie, przyjaciele i prawość.
Wszystko udaje ci się utrzymywać w powietrzu.
Ale pewnego dnia wreszcie do ciebie dociera,
że praca jest gumową piłką. Jeżeli ją upuścisz, odbije się i wróci.
Pozostałe cztery piłki - rodzina, zdrowie, przyjaciele, prawość -
to szklane kule. Jeśli się którąś upuści, może się obić, wyszczerbić lub nawet roztrzaskać.
|
|
|
|
Jest coś, czego nie nauczą cię w prywatnej szkole:
sztuki, jak się otrząsnąć i żyć dalej.
Musisz się z tym urodzić.
|
|
|
|
Wszystkie jesteśmy przepełnione tęsknotą za dzikością.
Nauczono nas wstydzić się swoich pragnień.
Zapuszczamy długie włosy, by zasłonić nimi swoje uczucia.
Ale cień Dzikiej Kobiety wciąż za nami podąża, dniem i nocą.
Nieważne, gdzie jesteśmy, ten cień ma nieodmiennie cztery łapy
|
|
|
|
Ja tam nie spotkałam żadnego prawdziwego profesora,
chociaż tytuły miało wielu. A KULTURY OSOBISTEJ to na oczy nie widziałam.
Cóż, kultur bakterii w jogurcie też nie widać.
|
|
|
|
Jestem nastolatką, czuję tę, jak jej tam... żądzę życia.
|
|
|
|
Właściwa osoba będzie uważała,
że z dupy świeci ci słońce.
Z taką osoba warto być.
|
|
|
|
Dodaj komentarz