 |
anylkaa.moblo.pl
Dźwięcznym głosem rozkochał mnie w sobie.
|
|
 |
|
Dźwięcznym głosem rozkochał mnie w sobie.
|
|
|
|
Całe google przewróciłam do góry nogami. Ale i tak nie znalazłam odpowiedzi na pytanie, co się z nami stało.
|
|
|
|
Otworzyłam oczy, a on tam stał. Wstałam powoli, wielokrotnie mrugając oczyma, żeby przekonać się, że to nie złudzenie. Woda strużkami spływała z mojej sukienki i nóg. Aksamitny materiał przyległ do mojego ciała. Włosy, wcześniej proste, teraz były garścią kręconych loków. Zrobiłam kilka wolnych kroków, brodząc w wodzie. Stanęłam przed nim.
|
|
|
|
Przejechałam lekko palcem po jego garniturze, aby sprawdzić, czy to nie na pewno wymysł mego umysłu. Chciałam się uśmiechnąć, ale tylko przygryzłam wargę, bojąc się jego reakcji.
Był tutaj nadal, obok mnie. Dookoła panowała cisza. Przerywał ją tylko stukot kropli, rozbijających się o wodę. Przypominały one łzy, która jedna po drugiej, staczały się po mojej twarzy. Serce biło jak oszalałe, domagając się tego, czego mu tak bardzo brakowało.
Delikatnym ruchem chwycił mój podbródek, zmuszając do spojrzenia w oczy. Wierzchem dłoni otarł załzawione policzki, nie odrywając wzroku.
|
|
|
|
Ja Cię nie kocham, nie tęsknię, nie pragnę Cię tutaj z powrotem.
Czasami tak mi się tylko zdaje..
|
|
|
|
Przez wszystkie te tysiąclecia ludziom nie udało się rozgryźć zagadki jaką jest miłość. Na ile jest sprawą ciała, a na ile umysłu? Ile w niej przypadku, a ile przeznaczenia? Dlaczego związki doskonałe się rozpadają, a te pozornie niemożliwe trwają w najlepsze? Ludzie nie znaleźli odpowiedzi na te pytania i ja też ich nie znam. Miłość po prostu jest albo jej nie ma. Mój żywiciel kochał żywiciela Curta i ta miłość przetrwała nawet wtedy, gdy umysły zmieniły właścicieli.
Przyglądała mi się uważnie. Widząc, że osuwam się w fotelu, uniosła lekko brwi.
-Melanie nadal opłakuje utratę Jareda- powiedziała oznajmującym tonem.
Kiwnęłam twierdząco głową, ledwie zdając sobie z tego sprawę.
-Ty go opłakujesz.
Zamknęłam oczy
|
|
|
|
podczas zwyczajnych czynności, widzi w niej coś boskiego, zasłuchuję się w jej głos, i rozpływa w jej spojrzeniu.
|
|
|
|
Miał w sobie coś dziwnego. Czasami pragnęła go tak bardzo choć daleko mu było do ideału. Zrujnował wszystkie wyimaginowane postacie w jej głowie. Pokonał ich mimo, że nie był tak doskonały. Miał jednak wielką zaletę-był realny. Tak realny, że gdy nocą dotykał jej twarzy cała drżała.
|
|
|
|
dzisiaj kocham Cię jeszcze bardziej niż wczoraj.
nie możesz sobie nawet wyobrazić, jak bardzo kochałam cię wczoraj.
|
|
|
|
a ja czekam na ten dzień kiedy będę mogla Ci w końcu powiedzieć ,
że tęsknie nawet kiedy idziemy przez miasto za rękę i czuje cholernie
Twoja obecność , ze jesteś całym moim światem , że w końcu jesteś
tylko i wyłącznie mój .
|
|
|
|
Szukam kogoś, do kogo mogłabym zadzwonić.
Szukam tego jedynego, któremu mogę dać cały mój świat.
Będę szukała kogoś kto by powiedział, że mnie kocha.
Kogoś kto byłby przy mnie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz