 |
ansomia.moblo.pl
wracała ze spotkania z nim powtarzając przez łzy i zaciśnięte zęby: ostatni raz ostatni raz .. ostatni kurwa raz dałam ci się oszukać .
|
|
 |
|
wracała ze spotkania z nim, powtarzając przez łzy i zaciśnięte zęby: "ostatni raz, ostatni raz .. ostatni kurwa raz dałam ci się oszukać" .
|
|
|
|
kiedyś ci opowiem czemu trzęsą mi się ręce . czemu jak rozbitek chowam się przed snem w butelce . czemu lepię z piachu z cudzych myśli własny obraz . chciałabym w twoich oczach tak po prostu się przeglądać .
|
|
|
|
wciąż czuję ten dreszcz, który poczułam, gdy ujrzałam cię po raz pierwszy . gdy po raz pierwszy spojrzałeś na mnie, gdy na twojej twarzy pojawił się uśmiech tylko dla mnie . gdy pierwszy raz złapałeś mnie za rękę, pocałowałeś . wciąż czuję twój zapach . zapach, który jest nieskazitelny, idealniejszy od woni najpiękniejszych kwiatów świata . wciąż czuję tą niesamowitą euforię, gdy poprosiłeś mnie o numer telefonu, gdy zaproponowałeś pierwsze spotkanie . i będę czuć nadal, bo gdy zacznę, nie przestanę . to jest wieczne . byłeś tym jedynym .
|
|
|
|
- kocham cię - powiedziała patrząc w najpiękniejsze oczy świata . - mówiłaś coś ? - powiedział chłopak wyciągając z uszu słuchawki, z których słychać było basowy głos gitary . - mówiłam, że ładna dziś pogoda .
|
|
|
|
wiesz, bo dla niej nie kocham cię równało się z końcem świata .
|
|
|
|
było pochmurne popołudnie wzięłam do ręki słuchawki i postanowiłam iść na spacer . podążyłam w stronę pobliskiego parku i usiadłam na jednej z ławek . brakowało mi ciebie . rodzice zawsze wszystko nam komplikowali . wsłuchałam się w tekst piosenki i zamknęłam oczy . po chwili usłyszałam dziwnie znajomy śmiech . otworzyłam oczy i dostrzegłam jakąś dziewczynę u twojego boku . o dziwo nie wpadłam w histerie . wystukałam jedynie wiadomość: "nie wspominałeś, że rodzice dali ci jakąś sukę pod opiekę" . po jej przeczytaniu rozejrzałeś się dookoła a twoje przerażone oczy zatrzymały się na mnie . wstałam z miejsca i ruszyłam w stronę domu . dostawałam coraz to więcej wiadomości od ciebie lecz zaśmiałam się tylko gorzko i wyrzuciłam kartę sim do śmieci . dopiero wtedy zauważyłam łzy spływające po moim policzku . odwróciłam się, lecz ciebie nie było . właśnie wtedy zaczęłam nowy etap w swoim życiu .
|
|
|
|
po prostu stój i słuchaj jak płaczę .
|
|
|
|
poznałam wspaniałego mężczyznę . jest postacią fikcyjną, ale przecież nikt nie jest doskonały .
|
|
|
|
- dzień dobry panu, już pana nie kocham . - ach, proszę pani, cudownie pani wygląda jak pani kłamie .
|
|
|
|
weszła na siłownię . akurat podciągał się na drążku . dojrzała pracę jego mięśni i rąk . skończył . stał tyłem i wycierał twarz ręcznikiem . podeszła bliżej i pocałowała go delikatnie w plecy . wystraszył się i po chwili uśmiechnął . - cześć kochanie . miałaś być wieczorem - objął ją w pasie . - chciałam tylko zajrzeć, co robisz i sobie pójść, ale sam wiesz, jak reaguję na twój widok . zaśmiał się głośno . - pociągam cię ? przygryzła wargę i spuściła głowę . - hahah, buraku mój . odwróciła się na pięcie . - gdzie idziesz ? - zawołał wciąż się śmiejąc . - byle dalej od ciebie - spojrzała naburmuszona . - i skończ się wreszcie nabijać . nie moja wina, że .. że wywołujesz u mnie takie reakcje . podbiegł do niej i złapał za nadgarstki . - też cię kocham - szepnął i ujął jej twarz w dłonie, by ją pocałować . - nie ! poczekaj do wieczora - powiedziała słodko i wyszła z pomieszczenia . złapał się za głowę i wywrócił oczami . - kocham ją, no normalnie ją kocham !
|
|
|
|
przekręcałam się przez kilka godzin z boku na bok, próbując zasnąć . wreszcie nie wytrzymałam i zadzwoniłam do niego . - a co ty skarbie nie śpisz jeszcze ? - usłyszałam . - czy możesz mi chociaż na chwilkę przestać chodzić po głowie ?! - zapytałam z wyrzutem w głosie . zaśmiał się cicho . - dobranoc, moja piękna - szepnął i nie rozłączając się przyłożył komórkę do klatki piersiowej . wsłuchując się w przyśpieszone kołatanie jego serca, zasnęłam .
|
|
|
|
wyszła ze szkoły wiążąc jeszcze szalik . kiedy dochodziła do furtki, zauważyła, że stoi z kumplami . trzymał w dłoni śnieżkę i momentalnie uśmiechnął się na jej widok . - nie waż się ! - krzyknęła w jego stronę . - bo co ? - zapytał z szelmowskim uśmiechem . złapał ją i przyciągnął do siebie takm blisko, że wymieniali oddechy . - proszę ? - zrobiła smutną minę . już myślała, że ją pocałuje, gdy nagle znalazła się na ziemi, ze śniegiem na twarzy . było cholernie zimno . usiadł na niej okrakiem i śmiał się w najlepsze . - złaź ze mnie ! - warknęła . - oj, nie denerwuj się tak . złość piękności szkodzi - wciąż się śmiał . - a jak zachoruję ? - zapytała smutno . spoważniał i powiedział cichutko: - to będę twoim osobistym lekarzem - nachylił się do pocałunku . jakie było jego zdziwienie, gdy na ustach poczuł zimy śnieg . zwaliłam go z siebie i pognałam pędem do samochodu . spojrzał na mnie wnerwiony i pogroził palcem . wysłałam mu buziaka . we wstecznym lusterku widziałam, jak się śmiał .
|
|
|
|
Dodaj komentarz