 |
ansomia.moblo.pl
czasami rodzi się we mnie jakiś głód życia nieznana tęsknota za spełnianiem się w innych rolach smakowanie ciała i duszy jeszcze niepoznanej. odkrywać trzeba do końca.
|
|
 |
|
czasami rodzi się we mnie jakiś głód życia, nieznana tęsknota za spełnianiem się w innych rolach, smakowanie ciała i duszy jeszcze niepoznanej. odkrywać trzeba do końca.
|
|
|
|
ciche bicie mego serca tłumił krzykiem. tak bardzo chciał wierzyć, że go nie mam.
|
|
|
|
i mógłbyś być dla mnie niczym, gdybyś nie był wszystkim.
|
|
|
|
kiedy ostatni raz pomyślałeś o mnie? czy już zupełnie wymazałeś mnie ze swoich wspomnień? bo ja często myślę o tym, co zrobiłam źle. im częściej o tym myślę, tym mniej wiem.
|
|
|
|
zależy mi na nim? oj tak, nawet nie wiesz jak bardzo. zależy mi na nim tako kurewsko zajebiście, że z satysfakcją patrzyłabym na to, jakby miał skonać w męczarniach i czekam aż przywitają go u bram piekieł gdzie, za bycie takim skurwysynem miejsce ma zapewnione.
|
|
|
|
śpię już dłużej niż cztery godziny. jadam częściej. piję hektolitry kawy. nawet ze znajomymi wychodzę. tylko od czasu do czasu zapłaczę - ale to tak po cichu, nocą.
|
|
|
|
nie walczył, nie zabiegał, nie zmuszał. a ona chciała, żeby rzucił dla niej wszystko, pokazał, że tylko miłość się liczy, nic więcej.
|
|
|
|
wszystko jest nie tak jak być powinno. paznokcie połamane, mecz przegrany, na twarzy trądzik, treningi odwołane, przyjaciele wyjeżdżają, wszędzie zimno, każdy krzyczy, ciebie nie ma. i nie będzie.
|
|
|
|
przez moment odnalazłam szczęście. dni spędzone z nim - najwspanialszymi. jego uśmiech witający mnie każdego ranka i pocałunek żegnający każdego wieczora. wspólne spacery, marzenia, pragnienia. razem chcieliśmy iść przez życie, deptać ten kruchy lód pod stopami, zdobywając co rusz kolejne szczyty. śmialiśmy się i płakaliśmy z tych samych rzeczy. krzyczeliśmy i rzucaliśmy przedmiotami przez te same wydarzenia. trzaskaliśmy drzwiami gdy kazali nam się rozstać. błądziliśmy alejami miłości deklarując ją sobie. kochaliśmy się na zabój, do grobowej deski. razem żyło nam się raźniej, tylko pewnego dnia zamiast trzasnąć tymi drzwiami, zamknąłeś mi je przed nosem.
|
|
|
|
- to alkohol? - nie, sok z gumijagód.
|
|
|
|
więcej grzechów nie pamiętam, za żaden nie żałuję. jeśli w twoich oczach to grzech. odpokutuję.
|
|
|
|
na poziomie ziomie, bo inaczej nie wypada.
|
|
|
|
Dodaj komentarz